مقاله انگلیسی حسابداری ترجمه شده : عدم تقارن اطلاعاتی حسابداری ارزش منصفانه در طول بحران‌های مالی

سال نشر: ۲۰۱۳

تعداد صفحه انگلیسی:  ۱۶

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۴۵  صفحه word

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

کد محصول: h188

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی حسابداری ترجمه شده :  عدم تقارن اطلاعاتی حسابداری ارزش منصفانه در طول بحران‌های مالی

عنوان انگلیسی:

Information asymmetry of fair value accounting during the financial crisis

چکیده فارسی:

این تحقیق به بررسی ارتباط میان خالص ارزش منصفانه‌ی دارایی‌‌های بانکی ایالت متحده _که بر اساس سه سطح سلسله‌مراتبی معرفی‌شده توسط بیانیه‌ی استانداردهای حسابداری مالی[۱] شماره‌ی ۱۵۷ اندازه‌گیری می‌شود_ و عدم تقارن اطلاعاتی در طول بحران‌ مالی سال ۲۰۰۸ می‌پردازد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که گستر‌­ه­ی پیشنهاد و درخواست به عنوان یک عامل برای عدم تقارن اطلاعاتی، به صورت مستقیم با خالص ارزش منصفانه‌ی دارایی‌ها در ارتباط است و میزان این مطابقت مشروط به سه سطح متوالی است. پایین‌ترین گستره‌ی پیشنهاد و درخواست برای سطح ۱ (بیش‌ترین شفافیت در تعیین ارزش‌ ورودی‌ها) و بالاترین سطح، سطح ۳ (کم ترین شفافیت) است. همچنین، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بیانیه ۱۵۷ منجر به کاهش گستره‌ی پیشنهاد و درخواست می‌شود. مشاهده شد که تغییرات فصلی در سطوح ۱ و ۲ خالص ارزش منصفانه‌ی دارایی‌ها به طور معناداری با تغییرات در گستره‌ی پیشنهاد و درخواست طی سال ۲۰۰۸ _زمانی‌ که این گستره به سرعت در حال افزایش بود_ در ارتباط است اما در سال ۲۰۰۹ که این تغییرات در گستره‌ی پیشنهاد و درخواست کاهش یافته بود، اینچنین نبود. یافته‌ها نشان می‌دهد که سه سطح متوالی تحت بیانیه‌ی استانداردهای حسابداری مالی ۱۵۷ برای سرمایه‌گذاران اطلاعات سودمندی فراهم می‌کند و ارزش منصفانه در شرایط عدم اطمینانِ- که با گستره‌ی پیشنهاد و درخواست اندازه‌گیری می‌شود- دوره‌ی قبل و طی بحران‌ مالی در ارتباط است.

کلیدواژه‌ها: حسابداری ارزش منصفانه، عدم تقارن اطلاعاتی، بحران مالی، گستره‌ی پیشنهاد و درخواست.

1. مقدمه

حسابداری ارزش منصفانه[۱]  به تزریق بیش‌از حد نوسان مصنوعی درون بازارهای مالی در طول بحران‌ مالی سال ۲۰۰۸[۲] و تاثیر منفی توان بازپرداخت بدهی موسسات مالی مرتبط شده است (آلن و کارلتی، ۲۰۰۸؛ پلانتین و همکاران، ۲۰۰۸). در بحران مالی، بازارها برای دارایی‌های مالی مشخصی راکد می‌شوند، از این رو گفته می‌شود که بازده‌ی برآوردهای ارزش منصفانه در معرض تحریف ناشی از معامله‌گرانت نامطمئن یا دستکاری بیش‌تر مدیریتی است و متعاقب این امر، عدم شفافیت اطلاعات و ریسک‌ها افزایش می‌یابد (لندسمن، ۲۰۰۷؛ پنمان، ۲۰۰۷). ادعا این است که حسابداری ارزش منصفانه ممکن است به شدت ضربات وارده از بحران مالی (به عنوان نوسانات مرتبط شناخته می‌شود) به نقطه‌ی مرکزی یک روش اندازه‌گیری حسابداری _که مدت‌هاست توسط نظریه‌پردازان حسابداری هنجاری حمایت می‌شود_ کمک کند (چمبرز، ۱۹۶۶؛ استرلینگ، ۱۹۷۰). در مقابل، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا[۳]، هیئت تدوین استانداردهای حسابداری مالی[۴]، هیئت تدوین استانداردهای بین‌المللی حسابداری[۵] و سایر نهادهای حرفه‌ای حسابداری جهانی استفاده از حسابداری ارزش منصفانه را حمایت کرده‌اند. اصول پذیرفته‌شده‌ی حسابداری آمریکا[۶] و استانداردهای بین‌المللی حسابداری، حسابداری ارزش منصفانه را برای مواردی همچون اسناد مالی، اوراق بهادار بدهی و سرمایه‌گذاری‌های قابل دادوستد در بازار، ذخایر، دارایی‌های زیستی و قراردادهای بیمه‌ای الزامی کرده است. حامیان حسابداری ارزش منصفانه بر این عقیده‌اند که حتی بدون حسابداری ارزش منصفانه، هنوز هم بسیاری از استقراض‌های زیان‌آور ایجاد می‌شوند و بحران هنوز هم عواقب شدیدی خواهد داشت[۷].

این موضوع که حسابداری ارزش منصفانه آیا در بحران مالی نقش مثبت یا منفی را بازی می‌کند، هنوز هم در ادبیات مربوطه حل نشده است. در نتیجه این امر انگیزه‌‌ای شد تا یکی از مسائل مرتبط با حسابداری ارزش منصفانه را در نظر گرفت: آیا دارایی‌ها و بدهی‌های بانکی ایالت متحده که تحت بیانیه‌ی استانداردهای حسابداری مالی شماره‌ی ۱۵۷ با عنوان اندازه‌گیری‌های ارزش منصفانه (این بیانیه برای شروع سال‌های مالی همزمان یا بعد از ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۷ اعمال شد) گزارش شده است، با عدم تقارن اطلاعاتی میان سرمایه‌گذاران سهامی در طول بحران مالی مرتبط است یا خیر. این بیانیه تعریف جهانی را از ارزش منصفانه ارائه می‌کند و یک اندازه‌گیری سه‌سطحی متوالی ایجاد می‌کند که  ارزش منصفانه‌ی ورودی‌ها را بر اساس قابلیت اتکای آن‌ها رتبه‌بندی می‌کند. این محدوده دامنه‌ای از ورودی‌ها با بیش‌ترین قابلیت اطمینان را در بر دارد که به طور مستقیم از بازار دارایی‌های فعال به دست آمده‌اند و مستقل از گزارشگری موسسه است (سطح ۱ که از این پس ارزش منصفانه‌ی سطح۱ [۸]نامیده می‌شود)، ورودی‌هایی از دارایی های مشابه به مورد قبل که توسط شرکت نگه‌داری می‌شوند (سطح ۲  که از این پس با عنوان ارزش منصفانه‌ی سطح ۲[۹] نامیده می‌شود) و ورودی‌هایی با حداقل قابلیت اتکا که بر اساس مفروضات و برآوردهای گزارشگری خود واحد معامله‌گرانی است  و هنگامی استفاده می‌شوند که بازارهای فعال وجود ندارد و گه‌گاه به عنوان “نشانه‌گذاری به مدل” نامیده می‌شوند (ارزش منصفانه‌ی سطح ۳[۱۰]). شرکت‌ها ملزم به افشای مقادیر دارایی‌ها و بدهی‌های اندازه‌گیری شده‌ی خود با استفاده از هر سه سطح هستند.