مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده ساختار تامین مالی بانک و اعطای وام تحت شوک های نقدینگی

سال نشر: ۲۰۱۵

تعداد صفحه انگلیسی: ۲۱

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۳۵  صفحه  WORD

(دانلود رایگان مقاله انگلیسی )

کد محصول: M550

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی ترجمه شده ساختار تامین مالی بانک و اعطای وام تحت شوک های نقدینگی: شواهدی از کره

عنوان انگلیسی:

Bank funding structure and lending under liquidity shocks: Evidence from Korea

چکیده فارسی:

این پژوهش به بررسی رابطه بین ساختار تامین مالی و اعطای وام بانک به شرکت­ها در دوره­های شوک مالی می­پردازد. ما این رابطه را با استفاده از داده­های پانلی وام فصلی تمامی بانک­های تجاری در کره، و همچنین شرکت­های استقراض کننده از آنها تحلیل می­نماییم. ما درمی­یابیم زمانی که شوک­های نقدی شدید هستند، بانک­ها عموما اعطای وام را کاهش می­دهند، اما در عوض بانک­های با نسبت تامین مالی متمرکز بالا تمایل دارند تا اعطای وام به شرکت­ها را در طول دوره­های شوک­های نقدی در بازار افزایش دهند، در نتیجه کاهش در وام دهی را بدلیل شوک­های نقدینگی تعدیل می­نمایند. این گرایش در بانک­هایی که از بانکداری ارتباطی با این شرکت­ها حمایت می­کنند، قوی­تر است. با این حال، این تامین مالی تنها برای بانک­های بزرگ معتبر است. یافته­های ما می­تواند مفاهیم سیاست­گذاری مهمی را برای مراجع نظارتی مالی که در جستجوی سیاست­های قانونگذاری روی نقدینگی از قبیل بازل ۳ هستند، فراهم نمایند.

لغات کلیدی: ساختار تامین مالی بانکی، تامین مالی متمرکز، استقراض از بانک، بانکداری ارتباطی، شوک نقدینگی

مقدمه

از زمان بحران مالی جهانی اخیر محیط قانونی بانک بطور قابل توجهی تغییر نموده است. قبل از بحران مالی جهانی، مراجع قانون گذار بر اساس این باور که تخصیص بسنده سرمایه می تواند از طریق نوآوری مالی بدست آید، در جهت تسهیل مقررات تلاش کرده بودند. از زمان بحران مالی جهانی، با این حال، هم اقتصاددانان و هم مراجع قانون گذار با این امر موافق بوده اند که مولفه های معینی از تسهیل قانونی در عوض آسیب پذیری نظام مالی را تقویت کرد. کمیته بازل در رابطه با نظارت بانکداری (BCBS) و مراجع قانونگذاری مالی کشورهای مهم به تمایل بانک ها به اتکای شدید بر تامین مالی عمده فروشی را یک منبع مهم تشدید آشفتگی بازار مالی می-دانند.  براساس این نگاه، از آنها انتظار می رود تا قانون نقدینگی را بعلاوه قانون مالی بعنوان یک طرح قانون گذاری در سطح جهانی اتخاذ نمایند.

تامین مالی عمده فروشی (یا کلان) بانک ها عموما با گواهی سپرده پوشش داده نمی شود؛ از اینرو اعتبار گذاران گواهی نشده بطور حساسی به شوک های نقدینگی بازار واکنش نشان می دهند. بنابراین، زمانی که شوک های نقدینگی بازار بالا هستند بانک هایی با تامین مالی کلان بالا شدیدا در وام دهی خود تحت تاثیر قرار می گیرند. در مقابل، تامین مالی متمرکز بانک که باندازه کافی از منابع با ثبات مالی برخوردار است، نسبتا کمتر به شوک های نقدینگی بازار مالی حساس است. BCBS چارچوب نقدینگی خود را با توسعه یک استاندارد حداقلی برای تامین مالی که بمنظور دستیابی به هدف متعاقب طراحی می شود، تقویت نموده است. آن باید ریسک تامین مالی را در یک افق زمانی از طریق الزام بانک ها به تامین مالی فعالیت های خود با منابع باثبات کافی از سرمایه مالی کاهش دهد تا ریسک فشار تامین مالی آتی را تخفیف دهد. همانند منابع تامین مالی پایدار، BCBS سپرده های (تقاضا و دوره ای) خرد، سرمایه، و دیون با سررسید اثربخش یک ساله یا بیشتر را پیشنهاد می دهد . بنابراین همانند تامین مالی متمرکز، ما سپرده های (تقاضا و دوره ای) خرد تحت پوشش گواهی سپرده (یا سپرده های متمرکز)، سرمایه متمرکز (سرمایه حلقه ۱) ، و اوراق بدهی و بانکی با سررسیدهای بلندمدت را لحاظ می نماییم. از آنجاییکه اکثر سپرده های خرد با گواهی سپرده پوشش داده می شوند، سپرده گذاران خرد حساسیت بسیار کمتری نسبت به شوک های نقدینگی بازار نشان می دهند. گذشته از این، بانک ها سرشار از سرمایه هایی از جریان های سپرده ورودی هستند زیرا سرمایه گذاران تمایل دارند تا بدنبال یک پایگاه امن برای پول خود در آشفتگی بازار مالی باشند. در نتیجه، بانک هایی با تامین مالی متمرکز بالا می توانند حتی اعطای وام به شرکت ها را زمانی که شوک های نقدینگی شدید هستند افزایش دهند.

ممکن است بانک ها در اعطای وام به شرکت ها ، بویژه در طول بحران شوک نقدینگی طبق ساختار تامین مالی خود بخوبی رفتار متفاوتی داشته باشند. این مقاله رابطه بین ساختار تامین مالی بانک ها و اعطای وام آنها به شرکت ها در کره را در طول بحران های شوک نقدینگی مورد بررسی قرار می دهد. حدی که اعطای وام بانک با ساختار تامین مالی مرتبط است تحت تاثیر ویژگی های بانک (از قبیل ساختار مالی، سوددهی،  مقدار وام های غیراجرایی)، بعلاوه ویژگی های شرکت های استقراض کننده (نسبت بدهی به دارایی، سوددهی، و ارزش شرکت) قرار دارد. بنابراین ما برای تحلیل این رابطه، از داده های پانلی بانک ها و شرکت ها از ژوئن ۲۰۰۷ تا سپتامبر ۲۰۱۱ استفاده می نماییم. اکثر مطالعات پیشین تنها از داده های پانلی بانک ها استفاده می کنند. مطالعه ما برای کمک به دانش خود، اولین مطالعه ای است که تاثیر ساختار تامین سرمایه بانک بر اعطای وام به شرکت ها در طول دوره های شوک نقدینگی، را بعد از کنترل عواملی که ممکن است بر تقاضا و عرضه استقراض شرکت با استفاده از داده های پانلی بانک ها و شرکت ها تاثیر بگذارد، تحلیل می نماید.

یافته های این پژوهش در ادامه می آیند. اولا، زمانیکه شوک های نقدینگی شدید هستند (به عبارت دیگر، اعتبار بانک وسیعتر می شود)، بانک ها عموما وام دهی خود را کاهش می دهند، اما بانک های با یک نسبت تامین مالی متمرکز بالاتر از سطح معین تمایل دارند تا وام دهی به شرکت ها را افزایش دهند، و از اینرو کاهش در وام دهی را بواسطه شوک های نقدینگی جبران می نمایند. این نتایج نشان می دهند که بانک های با  یک ساختار تامین مالی باثبات وام دهی خود را در طول یک بحران شوک نقدینگی افزایش می دهند و نقشی مهم را در جذب شوک های نقدینگی بازار در بازارهای مالی ایفا می نمایند. دوما، تمایل بانک هایی با یک نسبت تامین مالی متمرکز بالاتر به افزایش وام دهی در بانک های اصلی که از یک رابطه قوی با شرکت های استقراض کننده حمایت می کنند، قوی تر است . به عبارت دیگر، اگرچه بانک های اصلی دارای نسبت تامین مالی متمرکز پایین تر از یک سطح معین هستند، در طول یک بحران شوک نقدینگی، آنها تمایل دارند تا وام دهی خود را به شرکت هایی که از بانکداری ارتباطی با آنها حمایت می کنند، افزایش دهند. هر دو بانک ها و شرکت ها از بانکداری ارتباطی منتفع می شوند.

نتایج در این مطالعه تعدادی از مفاهیم سیاستگذاری مهم را برای مراجع نظارتی مالی که در جستجوی سیاست های مقرراتی روی نقدینگی از قبیل بازل ۳ هستند، فراهم می نمایند . نتایج ما توجیهی را برای اتخاذ چنین سیاست های قانونگذاری فراهم می کنند بطوریکه بانک ها را به تغییر ساختار تامین مالی خود از طریق کاهش تامین مالی کلان و ایمن سازی تامین مالی متمرکز تشویق می نمایند. بانک هایی با این ساختار تامین مالی تغییر یافته نهایتا وام دهی خود به شرکت ها را بویژه در طول دوره های شوک های نقدینگی شدید افزایش می دهند . این مطالعه باید به فهمی در مورد سازوکار واسطه گری بانک در وام ها و پیش بینی تاثیر آغاز قوانین نقدینگی روی اقدامات بانک ها در اعطای وام به شرکت ها کمک نماید.