سال نشر: ۲۰۰۶
تعداد صفحه انگلیسی: ۵۵
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۵۰ صفحه word
کد محصول: H275
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده : مدیریت سود با جابجایی طبقه بندی : بررسی سود اصلی و اقلام ویژه
عنوان انگلیسی:
Earnings Management Using Classification Shifting: An Examination of Core Earnings and Special Items
چکیده فارسی:
این مقاله به بررسی طبقه بندی اقلام موجود در صورت حساب سود و زیان، به عنوان ابزاری برای مدیریت سود می پردازد. شواهدی دال بر جابجایی هزینه ها از طبقه هزینه های اصلی (هزینه کالاهای فروخته شده و مخارج مدیریتی، کلی و فروش) به طبقه اقلام ویژه، توسط مدیران فرصت طلب وجود دارد. این حرکت عمودی هزینه ها باعث تغییر در سود نهایی نمی شود، ولی موجب ارائه بیش از واقع هزینه های «اصلی» می گردد. علاوه بر این به نظر می رسد که مدیران از این ابزار مدیریت سود برای برآورده ساختن الگوی پیش بینی سود تحلیل گر استفاده می کنند، چرا که اقلام ویژه معمولا از تعاریف سود تحلیل گر و تخمینی کنار گذاشته می شوند.
کلیدواژه ها: مدیریت سود؛ مولفه های سود؛ اقلام ویژه؛ پیش بینی های تحلیلگر.
محققین زیادی در مقالات خود بر مدیریت سود، ارائه اشتباه یا پنهان کردن عملکرد اقتصادی حقیقی توجه کرده اند. عمده این مطالعات بر دو ابزار کلی مدیریت سود تمرکز داشته اند: مدیریت تعهدی و دستکاری فعالیت های اقتصادی واقعی. این مقاله به بررسی یک ابزار بالقوه مدیریت سود دیگری می پردازد که تا به امروز خیلی کم به آن توجه شده است، طبقه بندی نادرست تعمدی اقلام درون صورت حساب سود و زیان (که در اینجا با عنوان جابجایی طبقه بندی مورد اشاره قرار گرفته است).
من استدلال کرده ام که مدیران متمایل به بیشینه ساختن عملکرد گزارش شده، ممکن است هزینه ها را در صورت حساب سود و زیان به سمت پایین جابجا سازند تا تصویری را ارائه کنند که با واقعیت اقتصادی سازگاری ندارد. جابجایی طبقه بندی متمایز از مدیریت اقلام تعهدی و دستکاری فعالیت های واقعی به طرق مختلف می باشد. اولا جابجایی طبقه بندی، سود GAAP را تغییر نمی دهد؛ با توجه به آن که کاربران صورت مالی صرفا بر سود GAAP تمرکز می کنند، جابجایی طبقه بندی بی فایده خواهد بود. هرچند هرکدام از مولفه های صورت حساب سود و زیان برای اطلاع رسانی به کاربران صورت مالی و تسهیل تحلیل، با گروه بندی اقلام با خصوصیات مشابه در نظر گرفته شده اند (مفهوم شماره ۵ حسابداری FASB). به طور کلی هرچه یک مورد به خط فروش نزدیکتر باشد، آن مورد ماندنی تر خواهد شد (مثل، Lipe 1986; Fairfield et al. 1996). از این گذشته به نظر می رسد سرمایه گذاران، این تمایز را تشخیص داده و سرفصل های اقلام اصلی درون صورت مالی را به طور متفاوت مورد توجه قرار می دهند (مثل، Lipe 1986; Elliott and Hanna 1996; Francis et al. 1996; Davis 2002; Bradshaw and Sloan 2002).
ثانیا در حالی که هر سه روش مدیریت سود (افزایش درآمد)، انتظارات را از عملکرد آتی افزایش می دهند، مدیریت اقلام تعهدی و دستکاری فعالیت های واقعی نیز سود را در دوره های آتی (یا گذشته) کاهش می دهند. به عکس، در استفاده از جابجایی طبقه بندی هیچگونه «تصفیه حسابی» وجود ندارد. در غیاب مدیریت سود دیگر، سودهای دوره ی بعدی ، به جای آن که معادل سود منهای هزینه مدیریت سود در دوره قبلی باشند، برابر سود حقیقی خواهند بود، و به شدت هزینه این ابزار مدیریت سود کاهش می یابد. در آخر، سود خالص GAAP تغییری نمی کند، و بررسی دقیق حسابرسان و قانون گذاران محدود می گردد (Nelson et al. 2002).
من برای مستند ساختن جابجایی طبقه بندی، بر تخصیص مخارج و هزینه ها بین هزینه های اصلی (هزینه کالاهای فروخته شده و مخارج مدیریتی، کلی و فروش) و اقلام ویژه تمرکز کرده ام. من ادعا می کنم که مدیران متمایل به مدیریت رو به بالای هزینه های اصلی، مخارجی که بایستی به عنوان هزینه های اصلی طبقه بندی شوند را به اقلام ویژه جابجا می سازند . SEC به عنوان مثالی از جابجایی طبقه بندی عنوان کرد که شرکت Borden، ۱۹۲ میلیون دلار از مخارج بازاریابی خود را به عنوان بخشی از هزینه های بازسازی طبقه بندی نمود در حالی که بایستی این مورد در بخش هزینه های مدیریتی، کلی و فروش وارد می شد (Hwang 1994).
من با نمونه ای شامل ۷۶,۹۰۱ مشاهده شرکت-سال در بازه سال های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۳، سود اصلی شرکت ها را با مدل سازی سودهای اصلی موردانتظار، به نحوی مشابه با مدل تعهدی (Jones 1991)، به مولفه های مورد انتظار و غیرمنتظره تفکیک کرده ام. من به این موضوع پی بردم که سود اصلی غیرمنتظره (سود اصلی گزارش شده منهای سود اصلی پیش بینی شده) در اقلام ویژه افزایش می یابد. این ارتباط با این موضوع که مدیران هزینه های اصلی را به عنوان اقلام ویژه مدیریت کرده، و هر دوی سود اصلی و اقلام ویژه ی کاهنده ی سود را افزایش می دهند، سازگار است.
ABSTRACT:
This paper examines the classification of items within the income statement as an earnings management tool. Evidence is consistent with managers opportunistically shifting expenses from core expenses (cost of goods sold and selling, general, and administrative expenses) to special items. This vertical movement of expenses does not change bottom-line earnings, but overstates “core” earnings. In addition, it appears that managers use this earnings management tool to meet the analyst forecast earnings benchmark, as special items tend to be excluded from both pro forma and analyst earnings definitions.
Keywords: earnings management; earnings components; special items; analyst forecasts.
تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد
تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد