مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده نوآوری سازمانی بعنوان یک عامل تقویت کننده در قابلیت های نوآوری تکنولوژیکی و عملکرد شرکت

سال نشر: ۲۰۱۴

تعداد صفحه انگلیسی:۱۲

تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۳۹ صفحه word

(دانلود رایگان مقاله انگلیسی)

کد محصول:M436

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده نوآوری سازمانی بعنوان یک عامل تقویت کننده در قابلیت های نوآوری تکنولوژیکی و عملکرد شرکت

عنوان انگلیسی:

Organizational innovation as an enabler of technological innovation capabilities and firm performance

چکیده فارسی:

این مطالعه رابطه بین نوآوری سازمانی و قابلیت های نوآوری تکنولوژیکی را ارزیابی می کند، و اثر آنها را بر عملکرد شرکت با استفاده از یک چارچوب نظری با دیدگاه منبع محور تحلیل می کند. این مقاله یک گواه تجربی از یک تحقیق بر روی ۱۴۴ شرکت صنعتی اسپانیایی و مدل سازی یک سیستم از توابع ساختاری با استفاده از حداقل مربعات جزئی می باشد. نتایج بدست آمده تایید کردند که نوآوری سازمانی از توسعه قابلیت های نوآوری تکنولوژیکی حمایت می کند و نیز اینکه هم نوآوری سازمانی و هم قابلیت های تکنولوژیکی برای محصولات و فرایندها می توانند منجر به عملکرد عالی شرکت بشوند.

واژگان کلیدی: نوآوری سازمانی، عملکرد شرکت، قابلیت های نوآوری تکنولوژیکی

۱-مقدمه

نوآوری سازمانی (OI) مقدمه روش های سازمانی برای مدیریت کسب و کار در محل کار و/ یا در رابطه بین یک شرکت و عوامل خارجی است (اوسی دی، ۲۰۰۵). نوآوری سازمانی در حال حاضر یکی از مهمترین منابع مزیت رقابتی برای سازمانهاست و این بخاطر ماهیت وابسته به زمینه  آن است (هامل، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹). با وجود این، نوآوری سازمانی زیاد درک نشده است (هامل، ۲۰۰۶: ۸۲).

موارد مفهومی و روش شناختی کمی هستند که در مورد کنترل نوآوری سازمانی صحبت می کنند (آرمبراستر، بیکفالوی، کینکل، و لی، ۲۰۰۸: ۶۴۵). تعداد مطالعات بر روی توسعه نوآوری سازمانی (آرمبراستر و همکاران، ۲۰۰۸؛ بیرکینشاو، هامل، و مول، ۲۰۰۸؛ هامل، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹) و عواملی که این توسعه را تقویت می کنند (باتیستی و استونمن، ۲۰۱۰؛ بیرکینشاو و مول، ۲۰۰۶؛ مول و بیرکینشاو، ۲۰۰۹) در سالهای اخیر افزایش یافته است. با وجود این، مطالعات کمی روی نتایج نوآوری سازمانی انجام شده است (دامن پور و آراویند، ۲۰۱۱)، و همانها هم دیدگاه محدودی دارند (مول و بیرکینشاو، ۲۰۰۹: ۱۲۷۰). مطالعه حاضر در مورد این فرضیه از طریق آنالیز موارد زیر صحبت می کند: (۱) اثر نوآوری سازمانی بر روی ایجاد محصول تکنولوژیکی و قابلیت نوآوری در فرایند (IC)؛ (۲) اثر نوآوری سازمانی و قابلیت نوآوری تکنولوژیکی روی عملکرد شرکت (FP).

مطالعه حاضر دانش موجود در زمینه نوآوری سازمانی را به دو طریق گسترش می دهد. نخست، دامن پور و آراویند (۲۰۱۱) پژوهش روی اثر نوآوری سازمانی بر قابلیت نوآوری تکنولوژیکی را پیش برده و تشویق کردند. تا به امروز، بحث اصلی شناسایی نوآوری سازمانی بعنوان یک پیش نیاز برای قابلیت نوآوری تکنولوژیکی از گزارش تغییرات سازمانی منتشر شده در سال های ۱۹۵۰ نشات می گرفت (لاورنس، ۱۹۵۴؛ لوین، ۱۹۵۸). اگر چه که گزارشات اخیر یک همبستگی مستقیم را بین این قسم نوآوری ها نشان دادند (دامن پور و ایوان، ۱۹۸۴؛ کیمبرلی و اوانیسکو، ۱۹۸۱)، اما مطالعات کمی وجود دارد که استدلال  اصلی را تعمیم دهد (دامن پور، زابات، و ایوان، ۱۹۸۹). اهمیت نوآوری سازمانی و نوآوری تکنولوژیکی در سالهای اخیر نشان داده شده است، اما هنوز هم درک ما از رابطه بین آنها کم است (باتیستی و ستونمن، ۲۰۱۰؛ دامن پور، ۲۰۱۰؛ دامن پور، واکر، و آولاندا، ۲۰۰۹). مطالعه حاضر برای درک رابطه بین نوآوری سازمانی و قابلیت نوآوری تکنولوژیکی را نشان داده و از این فرض که نوآوری سازمانی یک عامل مثبت در توسعه فرایند قابلیت نوآوری است، حمایت می کند، که اثر آن روی قابلیت نوآوری محصول بوسیله فرایند قابلیت نوآوری کنترل و تعدیل می شود. این یک فرض معنی دار در مدیریت استراتژیک است که فعالیت نوآور یک منبع مهم مزیت رقابتی می باشد (دامن پور و اشنایدر، ۲۰۰۶؛ دامن پور و ویچنوسکای، ۲۰۰۶). شناسایی عوامل داخلی که قابلیت نوآوری تکنولوژیکی را شبیه سازی می کند می تواند درک بهتری از فرایند نوآوری در یک شرکت را به ما بدهد (گالنده و د لا فوئنت، ۲۰۰۳) و پیشرفت مطالعه در مورد روابط متقابل بین انواع نوآوری و قابلیت نوآوری را ساده تر می کند (دامن پور، ۲۰۱۰).

دوم، همانطور که مول و بیرکینشاو (۲۰۰۹: ۱۲۷۰) شرح داده اند، “تحقیقات شواهد خیلی کمی از رابطه تجربی بین معرفی فعالیت های مدیریت جدید و عملکرد شرکت را نشان داده اند”. به همین ترتیب، بحث بر روی اثر نوآوری سازمانی روی عملکرد شرکت همچنان ادامه دارد، که از یک سو بیان کننده اثر مثبت نوآوری سازمانی روی عملکرد شرکت است (آرمبراستر و همکاران، ۲۰۰۸؛ مول و بیرکینشاو، ۲۰۰۹) و اینکه یک منبع ضروری برای مزیت رقابتی سازمان محسوب می شود (هامل، ۲۰۰۹) و دیگر اینکه وجود آن یک اثر ضعیف بر روی عملکرد سازمانی می گذارد (کاپلی و نیومارک، ۲۰۰۱). این مقاله به این سوال با استفاده از جریان تحقیقات پاسخ می دهد و پیشنهاد می کند که نوآوری سازمانی اثر مثبتی روی عملکرد شرکت می گذارد.

بعلاوه، برخلاف مطالعات قبلی، این مطالعه بخصوص به این موضوع که چگونه قابلیت نوآوری در محصول و فرایند اثر جداگانه ای بر روی عملکرد شرکت دارند و اینکه چگونه برای حصول یک اثر مثبت روی عملکرد شرکت برهم کنش دارند، می پردازد. این سوال تحقیقاتی به این دلیل مهم است که درک بهتری را از چگونکی سودبردن شرکت ها از این دو نوع قابلیت نوآوری تکنولوژیکی برای بدست آوردن عملکرد عالی فراهم می آورد. تا کنون، اثر قابلیت تکنولوژیکی فرایند و محصول روی عملکرد شرکت اساسا بوسیله مورد توجه قرار دادن هر دوی آنها در یک ساختار بررسی شده است (کالانتون، کاووسگیل، و ژائو، ۲۰۰۲؛ سای، ۲۰۰۴) و این مقاله سعی می کند که بر روی اینکه آیا هر یک به طور جداگانه اثر مشابه (یا متفاوتی) بر عملکرد شرکت دارند، نظری بیفکند.