قیمت: | 21000تومان |
دسته بندی: | حسابداری و اقتصاد |
سال نشر: ۲۰۱۶
تعداد صفحه انگلیسی: ۱۶
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۲۱ صفحه word
کد محصول: H301
عنوان فارسی:
مقاله ترجمه شده : بررسی مجدد تأثیر ساختار مالکیت بر گزارشدهی مالی: شواهد به دست آمده از تعهد سهم در چین
عنوان انگلیسی:
Re-examination of the effect of ownership structure on financial reporting: Evidence from share pledges in China
چکیده فارسی:
در این مقاله، ما شواهدی ارائه میکنیم که شرکتها با مالکیت متمرکز، درآمدها را وقتی سهامداران بزرگ آنها دارای یک انگیزه برای انجام آن هستند، مدیریت میکنند. سهامداران بزرگ شرکتهای دولتی چین اغلب سهام خود را برای وامها تعهد میکنند. قبل از اصلاح تقسیم سهم در سال ۲۰۰۶، شرایط وامدهی بر اساس ارزش دفتری شرکت بود. از آن پس، قیمت سهم برای وامهای تعهد شده (در گرو) حیاتی شده است. ما فرض میکنیم که این اصلاحیه سهامداران بزرگ را به منظور تحت تأثیر قرار دادن گزارشهای مالی برمیانگیزد. با استفاده از نمونهای از بنگاههای مالی غیردولتی، ما تأثیر تعهدات سهم بر هموارسازی درآمدها و چگونگی تغییرات بعد از اصلاحیه توسط این تأثیر را بررسی میکنیم. نتایج ما پیشنهاد میدهند که شرکتهای متعهد سهم درآمدهای خود را بیش از شرکتها دیگر هموار میسازند، اما این نتایج تنها بعد از اصلاحیه تقسیم سهم یافت میشود. بر طبق آن، نتایج ما شواهد مستقیمتری را در مورد تأثیر تمرکز مالکیت بر گزارشدهی مالی ارائه میکند.
واژگان کلیدی: تمرکز مالکیت، تعهدات سهم، هموارسازی درآمدها، اصلاحیهی تقسیم سهم
مالکیت متمرکز فرصتهایی برای کنترل سهامداران به منظور سلب مالکیت ثروت از دیگر سهامداران ایجاد میکند. تحقیقات بیشتر نشان میدهد که مالکیت متمرکز وابسته به کیفیت درآمدهای پایینتر است (فان و وانگ، ۲۰۰۲؛ فرانسیز و همکاران، ۲۰۰۵ الف و ب). بهرحال، وانگ (۲۰۰۶) بحث میکند که کنترل سهامداران ممکن است گزارشدهی کیفیت بالاتری را ارائه کند چون آنها سرمایهگذاران بلند مدت هستند و از شهرت، ثروت و عملکرد بلندمدت شرکتهای خود مراقبت میکنند. این دو تأثیر مختلف وابسته به کنترل سهامداران به عنوان تأثیر سنگربندی و تأثیر همترازی خلاصه میشوند (فان و وانگ، ۲۰۰۲؛ وانگ، ۲۰۰۶). با فرض دیدگاهها و شواهد رقابتی در ادبیات، ما نتیجه میگیریم که تأثیر ساختار مالکیت بر رفتار گزارشدهی مالی پیچیده میشود و نیاز به بررسیهای بیشتر دارد.
یک محیط منحصربفرد چینی فرصتی را برای ما فراهم میکند تا این مسئله را مجدداً مورد بررسی قرار دهیم. به طور کلی، شرکتهای عمومی چین دارای یک سهامدار غالب هستند که مالکیت او بسیار بیشتر از سهامداران بزرگ بعدی است. سهامداران بزرگ هم تمایل به حفظ موقعیتهای مهم در شرایط مدیریت دارند. در سالهای اخیر، سهامداران بزرگ اغلب از سهامها به عنوان مال گرویی (وثیقه انجام تعهد) برای گرفتن وامهای کوتاهمدت استفاده کردهاند. قبل از اصلاحیهی تقسیم سهم در سال ۲۰۰۶، سهام متعهد (گرویی) بیشتر غیرقابل مبادله بود. اگرچه سهامداران بزرگ وضعیت خود را بعد از اصلاحیهی تقسیم سهم حفظ کردهاند، اما انگیزههای آنها برای تحت تأثیر قرار دادن گزارشدهی مالی تغییر کرده است. این محیط به ما اجازه میدهد تا تأثیرات کنترل انگیزههای سهامداران بر تصمیمات گزارشدهی مالی احتیاطی شرکتها را مقایسه کنیم.
یافتههای مطالعات بزرگ نشان میدهند که مدیران تمایل به مدیریت سودها پیرامون رویدادهای مالی بزرگ، مانند IPOs، دارند، که پیشنهادات سرمایه و پیشنهادات اوراق قرضه را تعدیل میکند (لئوز و همکاران، ۲۰۰۳؛ پارک و شین، ۲۰۰۴؛ گاتری و سوکولوسکی، ۲۰۱۰؛ کاتون و همکاران، ۲۰۱۱). مطابق ادبیات، ما پیشبینی میکنیم که برای اهداف تعهد سهم، کنترل سهامداران تمایل به مدیریت عملکرد حسابداری شرکتها برای افزایش ارزش وثیقهی آنها دارد.
قبل از گرفتن وام، سهامداران کنترلکننده انگیزههایی برای مدیریت درآمدها به منظور افزایش ظرفیت بدهیهای خود داشتند (برای مثال، مقادیر بالای وام، نرخ سود پایین، و هزینههای متعاهد پایین) (آن و چوی، ۲۰۰۹). طبق قانون، قراردادهای وام در گرو باید شامل مقررات حفظ و نگهداری باشد. بعد از گرفتن یک وام در گروی سهم، اگر قیمت افت کند، ارزش وثیقه هم به همان نسبت کاهش خواهد یافت، و سهامداران (مقروضین) مجبور به جبران این کاهش خواهند شد. این سناریو شبیه به مارجین کال به هنگام خرید بر اساس سود ناویژه است. برای اجتناب از چنین نتایج گزافی، سهامداران هر آنچه را که بتوانند برای تأیید قیمت سهم انجام میدهند. چان و همکاران (۲۰۱۳) دریافتند که شرکتهای متعهد بازخریدهایی را به هنگام افت قیمتها انجام میدهند. چون گزارشدهی مالی قیمت سهم را تحتتأثیر قرار میدهد، ما انتظار داریم که سهامداران هم درآمدهای خود را برای اجتناب از افت ناگهانی قیمتها مدیریت کنند. با فرض اینکه اکثر سهامداران مکررا متعهد میگردند، ما پیشبینی میکنیم که وامهای در گروی سهم سطح هموارسازی درآمدها را افزایش میدهند.
بهرحال، اگر قیمت سهم عامل اولیه در تصمیمگیری برای شرایط وام نباشد، سهامدار انگیزهای برای هموارسازی درآمدها نخواهد داشت. در چین، شرکتهای ثبت شده دارای مالکیت سهم دوردهای تا اعمال اصلاحیهی تقسیم سهم در سال ۲۰۰۶ بودند. تعهد سهام توسط سهامداران بزرگ، که قابل تجارت نبودند، توسط ارزش دفتری شرکت ارزیابی میشود. همزمان، سهامداران نسبت به قیمت سهم بیتفاوت بودند. بهرحال، اصلاحیهی تقسیم سهم در سال ۲۰۰۶ اختلافات موجود در سیستم انتقال سهم را حدف کرد. از آن پس، ارزش سهام در گرو بستگی به قیمت بازار آنها دارد. بنابراین، ما پیشبینی میکنیم که هموارسازی درآمدها بسیار شبیه به شرکتهای در گرو سهم نسبت به دیگر شرکتها بعد از اصلاحیهی تقسیم سهم است.
تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد
تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد