مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده : رضایت کارکنان از عوامل ابقاء: بررسی نقش سازگاری شغلی

مشخصات محصول
قیمت:21000تومان
دسته بندی:

سال نشر: ۲۰۱۵

تعداد صفحه انگلیسی:  ۹

تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۲۶  صفحه word

(دانلود رایگان مقاله انگلیسی )

کد محصول: M605

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده :  رضایت کارکنان از عوامل ابقاء: بررسی نقش سازگاری شغلی

عنوان انگلیسی:

Employees’ satisfaction with retention factors: Exploring the role of career adaptability

چکیده فارسی:

با توجه به افزایش نگرانی ها در مورد ابقا کارکنان و افزایش اهمیت سازگاری شغلی افراد، مقاله حاضر بررسی کرد که چگونه سازگاری شغلی، با عواملی که سازمان ها برای ابقای کارکنان مهم تلقی می کنند، به رضایت کارکنان مربوط می شود. تحلیل همبستگی کانونی[۱] در نمونه ای متشکل از ۳۲۱ کارمند در صنعت خودروسازی آفریقای جنوبی انجام شد. نتایج نشان داد که سازگاری شغلی، به ویژه نگرانی شغلی، به طور قابل توجهی سطح رضایت شرکت کنندگان را از تجارب آنها از فرصت های شغلی، تعادل کار و زندگی، آموزش و فرصت های توسعه و ویژگی های شغل ارائه شده توسط شرکت، توضیح می دهد. یافته های این مطالعه نشان می دهند که نگرانی ها، اهداف و برنامه های شغلی کارکنان و نحوه ارتباط آنها با شیوه های ابقا، برای حفظ کارکنان مهم هستند. شرکت کنندگان سیاه و سفید نیز با توجه به متغیرها، به طور قابل توجهی تفاوت داشتند. این مطالعه، تحقیقات قبلی در مورد سازگاری شغلی را از طریق افزودن آگاهی در مورد سودمندی سازه، در زمینه ابقا، توسعه داد.

کلید واژه ها: سازگاری شغلی، عوامل ابقاء[۲]، فرصت های شغلی، فرصت های آموزش و توسعه، ویژگی های شغل، تعادل کار و زندگی

  1. ۱. مقدمه

سازگاری شغلی، یا ظرفیت سازگاری، به سازه مرکزی روانشناسی شغلی  ، برای اشاره به ظرفیت افراد جهت ساخت فعالانه مشاغل خود در بستر اشتغال به طور فزاینده بی ثبات تر، تبدیل شده است (انسل ، ۲۰۱۴؛ ساویکاز   ۲۰۱۳). ظرفیت های سازگاری شغلی به عنوان منبع تاب آوری افراد در سازه زندگی شغلی آنها عمل می کنند (گوان  و همکاران، ۲۰۱۴؛ ساویکاز و پورفلی ، ۲۰۱۲) و به طور بالقوه ممکن است بر جذب، ابقاء و قصد ترک آنها اثر بگذارند (فریرا ، ۲۰۱۲). تحقیق در مورد سازگاری شغلی به طور قابل توجهی با توجه به کار پیشگام ساویکاز  (۱۹۹۷، ۲۰۰۵، ۲۰۱۳) و ساویکاز و پورفلی  (۲۰۱۲) افزایش یافته است که این تحقیقات توسط ماهیت در حال تغییر زندگی حرفه ای در بسترهای آشفته تر اشتغال که مسیرهای شغلی در آنها مبهم تر و نامشخص تر هستند تحریک شده اند. به همین ترتیب، تحقیق در مورد اهمیت حفظ کارمندان، در پرتو نگرانی های جهانی کمبود مهارت ها، پیر شدن نیروی کار، افزایش فرصت های تحرک شغلی برای کارگران با سواد، فن آوری های به سرعت در حال تغییر، و ضرورت بقاء در محیط کسب و کار به شدت رقابتی، افزایش یافته است (دیتریش ، ۲۰۰۰؛ ژائو و کوتزی ، ۲۰۱۲؛ موهلالا، گلدمن، و گوسن ، ۲۰۱۲؛ ساموئل و چیپانزا ، ۲۰۰۹؛ ون دایک  و کوتزی، ۲۰۱۲).

تحقیقات، ارتباط معنی داری بین سازگاری شغلی و دستاوردهای مربوط به کار و شغل، مانند موفقیت در محل کار، تعامل کاری، رضایت شغلی، جایگیری شغلی و تعهد سازمانی را نشان می دهند (فریرا، ۲۰۱۲؛ روزیر، زکا، استافر، ماگیوری، و دووالدر ، ۲۰۱۲). با این حال، با وجود علاقه رو به رشد در مورد سازگاری شغلی، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر روابط پیچیده ی بین آژانس شغلی فردی و سازه هایی که زندگی حرفه ای در آنها گسترانده می شود لازم است (دنی ، ۲۰۱۴). مشاغل افراد از نظر محتوایی خاص و از لحاظ اجتماعی جایگیری شده هستند (دنی، ۲۰۱۴) و تحت تاثیر افکار و احساسات و موفقیت های شغلی و رضایت قرار می گیرند (فلیشر، خاپووا، و یانسن ، ۲۰۱۴). تحقیقات، وابستگی متقابل بین افراد و سازمانها را برجسته می سازند (فلیشر و همکاران، ۲۰۱۴؛ تامس و آرتور ، ۲۰۱۰) و این که نیازهای کسب و کار سازمانی برای رسیدن به موفقیت از طریق پرداختن به رضایت شغلی کارکنان و ایجاد توازن نیازهای کسب و کار با اهداف شغلی کارکنان به دست می آیند (فلیشر و همکاران، ۲۰۱۴؛ لیپس-ویرسما و هال ، ۲۰۰۷). در این زمینه، پژوهش های ابقا اغلب بر عوامل سازمانی و اقداماتی متمرکز هستند که به رضایت شغلی، تعهد و تعامل کارکنان مربوط می باشند (لوملی، کوتزی، تلادینیان، و فریرا ، ۲۰۱۱؛ ون دایک و کوتزی، ۲۰۱۲؛ داکل ، ۲۰۰۳). با این حال، در حال حاضر تحقیقات محدودی بر روی پیوند بین سازگاری شغلی افراد و شیوه های خاص سازمانی مربوط به ابقا که بر حرفه و رضایت شغلی افراد تاثیر می گذارند، وجود دارند. بنابراین هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی روابط چند متغیره سازگاری شغلی و سازه های رضایت عامل ابقاء است.

کرم و افیونی  (۲۰۱۴) فرض می کنند که درک افراد از موفقیت شغلی و رضایت، از طریق تعامل سازمان افراد با بافت آنها و فرآیندهای سازمانی که بوسیله افراد آنها انطباق می یابند ایجاد می شود تا چیدمان بهتر بین ترجیحات و نیازمندی های شخصی و زمینه های ساختاری که افراد زندگی حرفه ای را در آنها دنبال می کنند تسهیل شود. در ارتباط با این استدلال، سازگاری شغلی به عنوان متا-ظرفیت ها و یا منابع خود نظارتیِ به کار رفته برای تسهیل همترازی شخصی-سازه ای به منظور افزایش موفقیت و رضایت شغلی درنظر گرفته می شود (ساویکاز و پورفلی، ۲۰۱۲). پژوهش های زاچر   (۲۰۱۴) ارتباطات مثبت بین سازگاری شغلی و موفقیت های حرفه ای درک شده را نشان داد. عوامل ابقاء برای نشان دادن ویژگی های خاص سازه که زندگی حرفه ای در آنها پیگیری میشوند و به سنجه های موفقیت و یا رضایت شغلی مربوط می شوند، در نظر گرفته می شوند.

تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد

تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد