مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده مقایسه بانکداری اسلامی با بانکداری متعارف (مرسوم) مدل کسب و کار، بهره وری و ثبات

سال نشر: ۲۰۱۳

تعداد صفحه انگلیسی:۱۵

تعداد صفحه ترجمه فارسی:    ۲۷ صفحه word

دانلود رایگان مقاله انگلیسی 

کد محصول:M321

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده مقایسه بانکداری اسلامی با بانکداری متعارف (مرسوم) مدل کسب و کار، بهره وری و ثبات

عنوان انگلیسی:

Islamic vs. conventional banking: Business model, efficiency and stability

چکیده فارسی:

بانک های اسلامی نسبت به بانک های متعارف چقدر متفاوت هستند؟ آیا بحران اخیر، نگاهی دقیق تر به مدل کسب و کار دینی را برای بانکداری توجیه می کند؟ در هنگام مقایسه بانک های معمول با بانک های اسلامی و با کنترل تأثیرات تفاوت زمان در کشورهای ثابت، ما تعدادی تفاوت قابل توجه در جهت گیری کسب و کار پیدا می کنیم. با این حال شواهدی وجود دارد که بانک های اسلامی کمتر مقرون به صرفه هستند، اما نسبت واسطه گری و کیفیت دارایی بالاتری دارند و بهتر سرمایه گذاری شده اند. ما همچنین تنوع ملی-سراسری بزرگی را در تفاوت های بین بانک های اسلامی و معمول و همچنین در بین بانک های اسلامی در اندازه های مختلف پیدا می کنیم. علاوه بر این، ما در می یابیم که بانک های اسلامی بهتر سرمایه گذاری شده اند، کیفیت دارایی بالاتری دارند و کمتر می توانند در طی بحران ها تورم زدایی کنند. عملکرد بهتر سهام بانک های اسلامی ذکر شده در طول بحران اخیر نیز به علت سرمایه گذاری های بیشتر و کیفیت دارایی بالاتر آن ها است.

کلید واژه ها: واسطه گری مالی، بانکداری اسلامی، ثبات بانک، کارآیی بانک

۱٫مقدمه

بحران جهانی مالی اخیر، نه تنها باعث شک و تردید در مورد عملکرد مناسب بانکداری “غربی” متعارف شد، بلکه همچنین توجه بیشتری به بانکداری اسلامی جلب کرد، همانطور که برخی ناظران به عملکرد برترشان طی بحران اشاره کرده اند. دانشگاهیان و سیاست گذاران به طور یکسان به مزایای محصولات مالی اسلامی اشاره کرده اند، به عنوان عدم تظابقی در کوتاه مدت، قراردادهای سپرده قابل تقاضای دیداری با قرادادهای وام نامعین بلند مدت را با عناصر برابری و تسهیم ریسک کاهش داده شده است. بعلاوه، محصولات اسلامی برای آن بخش هایی از جمعیت بسیار جذاب است که خدمات مالی را که با باورهای دینی شان مطابقت دارد، تقاضا می کنند. در حالی که دارایی های مالی اسلامی امروزه تنها کسری از کل دارایی های بانکداری جهانی (۱٫۵%) را شامل می شوند، اهمیت شان به سرعت در حال افزایش بوده است و نه تنها در کشورهای اسلامی، طی سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱، مجموع دارایی ها در موسسات مالی اسلامی به ۹۰۰ میلیارد دلار آمریکایی (USD) دوبرابر شده است. بعلاوه، موسسات مالی اسلامی نسبتا سهم بازار زیادی را در چندین بازار نوظهور مانند مالزی و چند کشور خاورمیانه دارند. با این وجود، شواهد دانشگاهی کمی تاکنون بر عملکرد بانک های اسلامی موجود است.

در این مقاله به مقایسه ی مدل کسب و کار، کارایی، کیفیت دارایی و ثبات بانک های اسلامی و معمول با استفاده از یک سری شاخص های ساخته شده از ترازنامه و صورت سود و زیان داده ها در میان نمونه ای از ۲۲ کشور دارای هردوی بانک های اسلامی و بانک های مرسوم پرداخته می شود. بعلاوه، ما عملکرد نسبی از هردو گروه بانک را طی بحران های بانکداری محلی و بحران مالی جهانی اخیر می سنجیم. بنابراین، مقاله ی ما پرداختن به یک بحث مهم است. در حالی که طرفداران خدمات مالی اسلامی به تفاوت های روشن در مدل های کسب و کار بانک های اسلامی و مرسوم و به مدل های کارایی و ثبات بیشتر بانک های اسلامی اشاره می کنند، منتقدان استدلال می کنند که ۱- بانک های متعارف و اسلامی ممکن است در ظاهر متفاوت باشند اما در اصل مشابه هستند و / یا ۲- بانک های اسلامی هیچ مزیتی در کارایی و ثبات ندارند.

به لحاظ نظری، مالیه ی اسلامی تفاوت قابل توجهی با مالیه ی متعارف دارد. به طور خاص، مالیه ی اسلامی شارژ پرداخت بهره (ربا) را مجاز نمی داند، همانطور که تنها کالاها و خدمات مجاز به قیمت گذاری هستند، اجازه ی سفته بازی نمی دهد و اقدامات مالی غیرقانونی خاص را منع می کند. همزمان، مالیه ی اسلامی متکی بر ایده ی سود و زیان و در نتیجه اشتراک در خطر، در هردو سمت مسئولیت و دارایی است و ادعا می کندکه تمام معاملات بایستی توسط یک معامله اقتصادی واقعی که شامل یک دارایی ملموس است، حمایت شود. این امر تفاوت های روشنی را در ساختارهای بودجه و فعالیت بانک های اسلامی و متعارف نشان می دهد. با این حال،در عمل، محققان اسلامی محصولاتی تولید کرده اند که مانند محصولات بانکداری متعارف است، جایگزینی پرداخت نرخ بهره و تنزیل با هزینه ها و ساختارهای پرداخت مشروط. چانگ و لیو (۲۰۰۹)، به عنوان مثال، دریافتتند که در مالزی تنها یک بخش کوچک از تامین مالی بانک اسلامی مبتنی بر به اشتراک گذاری بدون سود است و براین اساس سپرده های اسلامی بدون بهره اند اما نزدیک به سپرده های معمول نگه داشته شده اند، یافته ای که توسط خان (۲۰۱۰ب) برای یک نمونه از بانک های اسلامی بزرگ در میان چندین کشور تایید شده است.بعلاوه، محصولات لیزینگ- مانند در میان بانک های اسلامی پرطرفدار هستند، چون انها مستقیما به معاملات بخش واقعی مربوطند. با این حال، خطر سبک سهام باقی مانده که بانک های اسلامی و سپرده گذارانشان با ان مواجه هستند، مفاهیمی برای روابط نمایندگی در هر دو طرف ترازنامه دارد همانظور که ما در ادامه بحث خواهیم کرد. ما ازمایش خواهیم کرد که آیا تفاوت های مدل کسب و کار در شاخص هایی از ساختارهای درامد و بودجه و همچنین بهره وری واسطه گری منعکس شده اند یا خیر.

بحث نظری پیش بینی های روشنی در مورد اینکه آیا بانک های اسلامی بایستی مقرون به صرفه تر یا باثبات تر از بانک های متعارف باشند، به وجود نمی آورد. از یکسو، ماهیت سهام-مانند پس انداز ها و سپرده های سرمایه گذاری ممکن است انگیزه های سپرده گذاران برای نظارت کردن و نظم دادن به بانک را افزایش دهد. در همین راستا، ماهیت سهام-مانند سپرده ها ممکن است انگیزه های همین بانک را برای نظارت و نظم بخشیدن بر وام گیرندگان افزایش دهد به طوری که انها با تهدید سپرده گذاران از کناره گیری فوری مواجه نمی شوند. در حالی که این امر ریسک کلی دارایی ها را افزایش می دهد. علاوه بر این، محدودیت های شریعت تمایل دارند تا تمرکز دارایی را افزایش داده و استفاده از ابزار مصونیت برای بانک ها را محدود کنند. یک ابهام مشابه که مربوط به کارایی بانک های اسلامی است. از یکسو، هزینه های نظارت و غربالگری ممکن است برای بانک های اسلامی با توجه به مشکلات کمتر نمایندگی، پایین تر باشد. از سوی دیگر، پیچیدگی های بیشتر بانکداری اسلامی ممکن است منجر به هزینه های بالاتر و در نتیجه کارایی کمتر بانک های اسلامی گردد. علاوه بر این، سن کمتر بانک های اسلامی در مقایسه با بانک های متعارف بر ساختارهای هزینه ی بالاتری دلالت میکند.