مقاله ترجمه شده روانپزشکی :  درمان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی ADHD و تحریک پذیری

مشخصات محصول
قیمت:18000تومان
دسته بندی: ,

سال نشر: ۲۰۱۵

تعداد صفحه انگلیسی:  ۱۲

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۱۸  صفحه word

دانلود رایگان مقاله انگلیسی 

کد محصول: R15

عنوان فارسی:

مقاله ترجمه شده :  درمان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی ADHD و تحریک پذیری : نتایج حاصل از مطالعه درمانی مرکب در کودکان دارای اختلال ADHD

عنوان انگلیسی:

Treatment of Children With Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) and Irritability: Results From the Multimodal Treatment Study of Children With ADHD

چکیده فارسی:

هدف : از نظر بالینی تحریک پذیری در ۲۵ تا ۴۵ درصد از کودکان مبتلا به اختلالات نقص توجه یا کمبود توجه/بیش فعالی ADHD  تاثیر می گذارد. در عین حال ، ما در خصوص آن گونه مداخلاتی که در درمان کودکان مبتلا به این اختلالات و تحریک پذیری موثر هستند و همزمان با تحریک پذیری رخ می دهند ، آگاهی نداریم. ما از اطلاعات به دست آمده از مطالعه درمانی مرکب کودکان مبتلا  به اختلال ADHD برای بیان سه نوع هدف استفاده نمودیم: ۱- مشخص کردن این موضوع که آیا تحریک پذیری در کودکان مبتلا به اختلال  ADHD را می توان از دیگر نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD ) متمایز ساخت؟ ۲- بررسی این که آیا درمان ADHD در درمان تحریک پذیری موثر است ؟  ۳- بررسی این که چگونه تحریک پذیری  بر نتایج درمان ADHD  تاثیر می گذارد.

روش ها : در تجزیه وتحلیل ثانویه  داده ها از MTA  شامل تجزیه و  تحلیل چند متغیری وتمایل به درمان اثرات تصادفی مدل های رگرسیون استفاده شد.

نتایج: اختلال تحریک پذیری از نشانه های دیگر ODD متمایز شده است. برای درمان تحریک پذیری، درمان محرک منظم یا سیستماتیک نسبت به مدیریت رفتاری در اولویت می باشد و نه مراقبت های معمولی  جامعه. ترکیبی از محرک ها و رفتاردرمانی ها نسبت به مراقبت های جمعی  و همچنین نسبت به رفتاردرمانی  به صورت تنها درمان و فقط دارودرمانی جهت درمان کودکان مبتلا به اختلال تحریک پذیری در اولویت می باشند . تحریک پذیری،  تاثیر درمان اختلال ADHD ( بیش فعالی)  را بر اساس گزارش والدین و معلم در هر یک از ۴ گروه درمانی به حدتعدیل و یا متوسط نرسانده است.

نتیجه گیری : درمان با هدف قرار دادن علائم ADHD برای بهبود تحریک پذیری در کودکان مبتلا به اختلال ADHD کمک کننده  می باشد. علاوه بر این، به نظر نمی رسد که تحریک پذیری تاثیری در پاسخ به درمان اختلال ADHD داشته باشد

لغات کلیدی: کلمات کلیدی: تحریک پذیری،  اختلال نقص توجه / بیش فعالی ، اختلال نافرمانی مقابله ای، نتایج درمان.

از نظر بالینی تحریک پذیری بر ۲۵ تا ۴۵% از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی  (  ADHD  ) تاثیر می گذارد.  هنوز پایگاه شواهد برای انتخاب درمان اختلال نقص توجه- بیش فعالی  (  ADHD  )  در برابر تحریک پذیری خفیف باقی مانده است. این مقاله  به موشکافی از دانش همراه با تجزیه و تحلیل داده ها از مطالعه درمان مرکب در  کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی  (  ADHD ) (MTA) می پردازد. یک کارآزمایی بزرگ  به شکل تصادفی ، مقایسه روش های درمانی مختلف درکودکان مبتلا به اختلال ADHD می باشد.

اختلال ADHD در میان کودکان شایع ترین  اختلال روان درمانی در  جهان گسترده می باشد. – این اختلال به انواع مزمن- فراگیر- و نشانه های  اختلال نقص توجه و بیش فعالی دیده می شود. اگرچه تحریک پذیری، به عنوان طغیان  شدید خلق و خوی و احتمال ابتلا به خشم تعریف گردیده است ، اما آن یک معیار تشخیصی نیست. برای اختلال ADHD، ارائه مشترک در این اختلال بالینی این است که  این گروه  از اختلالات تحت ویژگی های مرتبط با اختلال ADHD در DSM یا راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، می باشد. در یک مطالعه همه گیر شناسی، ۳۸٪ از کودکان دارای اختلال و ADHD خلق و خوی تحریک پذیر ، نزدیک به ۱۰ برابر بیش از نرخ افراد جامعه  به این پرسش که چگونه بهترین درمان  برای کودکان مبتلا به یکی از  زیر گروههای اختلال ADHD و تحریک پذیری افزایش می یابد ، جواب دادند.

یک رویکرد به این سؤال در نظر گرفتن تحریک پذیری به عنوان یکی از تظاهرات مشکلات رفتاری می باشد که در واقع نمونه ای از اختلالات ADHD هستند. در واقع، تحریک پذیری مشخصه کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ا ی (ODD) می باشد که بسیار به اختلال ADHD نزدیک می باشد. شواهد قابل توجهی نشان می دهد که درمان محرک نیز اختلال ADHD  را کاهش می دهد و  در درمان علائم عجیب و غریب  و همراه با اختلال ADHD و در مداخلات فرزندپروری نیز ممکن است ، مفید باشد . به هر حال، این فرض که باید به صراحت مورد آزمایش قرار بگیرد، به عنوان شواهد نشان می دهد که خلق و خوی تحریک پذیر متمایز از دیگر افراد  می باشد ، آنها به طور معمول لجباز  بوده و رفتار مشخصه عجیب و غریب از خود نشان می دهند.

این تمایز در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی،  DSM-و در نمایش های تحقیقاتی بر این اساس که تحریک پذیری قابل تفکیک از رفتارهای لجبازانه (به عنوان مثال : غوغاها و بحث ها، سرپیچی، و شکستن قانون)  می باشد ، بنا براین و به موجب ساختار چند متغیره بودن آن، و البته طولی بودن آن، پیش بینی های خارجی، و انجمن های ژنتیکی  در آن منعکس شده است. به طور خاص، متعاقب تحریک پذیری ، افسردگی و اضطراب فراگیر پیش بینی می شود  ، در حالی که رفتارهای سرسختی و خود رایی  به متعاقب آنها رفتار بزهکار انه پیش بینی می شود. اگر تحریک پذیری از نظر بالینی و شناسی از  دیگرمشکلات رفتاری متمایز گردد، تحریک پذیری در اختلال ADHD نیز ممکن است  در مقایسه با رفتارهای لجباز ی  به درمان مشخص نیاز داشته باشد. با این حال،  تحقیقات اندکی در تفاوت بین این ۲ گروه بر اساس علائم  موجود در کودکان مبتلا به اختلال ADHD  یا شواهد در مورد چگونگی بهترین درمان برای کودکان تحریک پذیر که  دارای اختلال  ADHD هستند ، وجود دارد.

تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد

تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد