مقاله ترجمه شده : پارادایم و مدل های ذهنی جدید

سال نشر: ۲۰۱۵

تعداد صفحه انگلیسی:  ۲

تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۴   صفحه word

دانلود رایگان مقاله انگلیسی 

کد محصول: R82

عنوان فارسی:

مقاله ترجمه شده :  پارادایم و مدل های ذهنی جدید

عنوان انگلیسی:

The New Paradigm and Mental Models

چکیده فارسی:

در مقاله­ ای اخیر در این مجله، جانسون – لیرد و همکارانش استدلال می­ کنند که تئوری مدل­ های ذهنی (MMT) می ­تواند استدلال منطقی و احتمالی را ادغام کند [۱]. ما استدلال می ­کنیم که جانسون-لیرد و همکارانشان یک بازنگری اساسی در MMT، اما در اثر سوء داشته ­اند. این موضوع را می ­توان در آنچه که در مورد حقیقت و اعتبار (جعبه ۱) می ­گویند بهتر دید. قبلا ([۲]، ص. ۶۵۱)، در MMT  p v q (p or q) … درست است به شرطی که حداقل یکی از دو شق آن درست باشد؛ در غیر این صورت، نادرست است.” بنابراین p v q درست است به شرطی که یکی از سه احتمال درست باشد: P و نه q، نه P و q، P و q. با این حال، جانسون -لیرد و همکاران ادعا می­ کنند، “گزاره فصلی درست است به شرطی که هر یک از این سه مورد [P و نه q، نه P و q، P و q] امکان ­پذیر باشد.” با این حال، این سه مورد همیشه برای گزاره­ های مشروط متصل درست هستند: به همین دلیل است که آنها ردیف جدول درستی برای p v q هستند. این تعریف جدید تقریبا هر گزاره فصلی را درست می ­کند. نمونه­ ای از یک ترکیب فصلی که آن را درست نمی ­کند نه p p v است. این درستنما نمی­ تواند از نظر آنها درست باشد زیرا نه p p v  امکان­ پذیر نیست.

قبلا ([۲]، ص. ۶۵۱) MMT با منطق کلاسیک موافق بود که معرفیِ یا – استنتاج  از p – استنتاجی معتبر است، زیرا درست است زمانی که P درست باشد. جانسون-لیرد و همکارانش اکنون ادعا می­کنند که استنتاج  از p نامعتبر است. آنها دوباره به سه مورد ممکن اشاره کرده و می­گویند، ‘فرض [P] ایجاد نمی­کند که موارد دوم [نه p و q] و سوم [p و q] امکان پذیر هستند.’ با این حال باز هم، این موارد همیشه برا گزاره­های شرطی متصل p و q ممکن هستند. همچنین توجه داشته باشید، (i) اگر معرفیِ یا نامعتبر باشد، P و نه () سازگارند، و (ii) جانسون-لیرد و همکاران به تعریف سازگاری بین گزاره­هایی که حداقل یک مدل ذهنی مشترک دارند ادامه می­دهند. با این حال، به وضوح p و نه ()، که معادل نه P و نه q است، یک مدل مشترک ندارند. نویسندگان باید انکار کنند که هرگز مردم نمی­توانند مرتکب مغالطه ترکیب فصلی قضاوت شوند که Pr(p)>Pr(p v q) [3]: که پاسخ می­دهد که  یک مغالطه نیست اگر استنتاج p v q از p نامعتبر باشد. در واقع، مردم به طور کلی به اعتبار p استنتاج p v q از p با پاسخ اینکه  احترام می­گذارند [۴].