مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده : حفظ برندگان: آیا می‌توان با سیاست‌گذاری موجب افزایش رشد کارآفرینی شد؟

مشخصات محصول
قیمت:22000تومان
دسته بندی:

سال نشر: ۲۰۱۶

تعداد صفحه انگلیسی:  ۱۴

تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۴۰   صفحه word

(دانلود رایگان مقاله انگلیسی )

کد محصول: M557

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده :  حفظ برندگان: آیا می‌توان با سیاست‌گذاری موجب افزایش رشد کارآفرینی شد؟

عنوان انگلیسی:

Retaining winners: Can policy boost high-growth entrepreneurship?

چکیده فارسی:

ما در طول شش سال، به تحلیل تأثیر رشد برخواسته از سیاست‌گذاری‌های نوین در عرصه‌ی کارآفرینی مترقی پرداختیم. با استفاده از یک بازه‌ی زمانی هشت ساله که دو سال پیش از آغاز این عمل ابتکاری شروع شده بود و همچنین همسان‌سازی مقدار گرایش با هدف مهار جهت‌گیری در گزینش، دریافتیم که این ابتکار عمل سبب گشته بود تا مقادیر رشد سازمان‌هایی که ما با آن‌ها سروکار داشتیم، دو برابر شوند. این ابتکار عمل همچنین، بر میزان پایه‌ی ارزش پولی نیز بسیار تأثیرگذار بود. علاوه بر اینکه توانستیم برای نخستین بار به مدارکی متقن پیرامون تأثیر رشد برخواسته از اعمال ابتکاری در حوزه‌ی کارآفرینی مترقی دست پیدا کنیم، ما به منظور تکمیل فعالیت‌های پیشین “بازدارندگی” و “پل‌زنی”، به وسیله‌ی استفاده از مفهوم فعالیت‌های افزایش ظرفیت، نقش خود را در نظریه‌ی حمایت مالی دولت ایفا می‌کنیم.

واژگان کلیدی:کارآفرینی مترقی، تأثیر سیاست‌گذاری مترقی، سیاست کارآفرینی،حمایت مالی دولت، ارزیابی تأثیر

مقدمه

اگر چه کارآفرینی برای چندین دهه کانون مهم سیاست‌گذاری بوده است اما تمرکز آشکار بر کارآفرینی مترقی مربوط به همین اواخر می‌شود (شان ۲۰۰۹). برای مثال در اتحادیه‌ی اروپا، گروه تخصصی (غزال‌ها، Gazelles) Europe Innova آخرین گزارش خود را در سال ۲۰۰۸ ارائه کرد (اوشیو و هولتزل ۲۰۰۸). نخستین سیاست‌گذاری‌های ابتکاری که منحصرا موجب تسهیل فعالیت‌های اقتصادی “توانمند” و جدید می‌شدندتقریبا در همین زمان در اروپا ظهور کرده و کارهای علمی در عرصه‌ی سیاست‌های مترقی همچنان نوشکفته باقی ماندند (ماسون و براون ۲۰۱۳). بنابراین اگرچه تجربه‌ای فزاینده در خصوص چگونگی طراحی سیاست‌های ابتکاری مترقی وجود دارد اما درباره‌ی اینکه آیا این سیاست‌ها به راستی کارآمد هستند یا خیر، اطلاعات کمی در دست است. هدف ما در این نوشتار بررسی توانایی سیاست‌گذاری‌ها به منظور افزایش رشد سازمان‌های جدید و توانمند می‌باشد. برای پشتیبانی از سیاست‌های مدرک محور، نیازمند مدرک می‌باشیم (ساندرسون ۲۰۰۲). در جایی که اتخاذ تصمیم برای سیاست گذاری در شیوه‌های مختلف کاری نیازمند توافق یا اصطلاحا”بده بستان” است داشتن مدارک متقن بسیار حائز اهیمت می‌باشد – یعنی گزینش “آ” به جای “ب” (پاوسون ۲۰۰۶). کارآفرینی مترقی نمونه‌ای مناسب از این “بده‌بستان‌ها” ست چرا که ابتکار عمل‌ها در سیاست‌گذاری مترقی، شرکت‌هایی را انتخاب می‌کنند که برای دستیابی به رشد سریع، دارای انگیزه و توانایی بالقوه می‌باشند (اوشیو و همکاران ۲۰۰۷).

با توجه به وجود منابعی کمیاب، سیاست‌های مترقی جایگزین سیاست‌های کارآفرینی فراگیرتر می‌گردند. بنابراین داشتن مدارک و دلایلی مبنی بر مناسب بودن چنین سیاست‌هایی برای نیل به هدف مورد نظر بسیار مهم است. سیاست‌گذاری در زمینه‌ی کارآفرینی مترقی معمولا به این دلیل مورد حمایت و تصدیق قرار می‌گیرد که در هر گروه تنها بخش کوچکی از همه‌ی فعالیت‌های کارآفرینی قادر به ایجاد بخش عمده‌ای از منافع اقتصادی هستند – منافعی همچون ایجاد مشاغل جدید (آکس ۲۰۰۸، بیرچ و همکاران ۱۹۹۷، شین ۲۰۰۹). این تمرکز بر توانایی بالقوه برای تأثیر گذاری، یکی از “حقایقی” ست که به طور گسترده در پژوهش‌ها و سیاست‌گذاری‌ها در عرصه‌ی کارآفرینی پذیرفته شده است. با این حال تمرکز بر تأثیر، ضمانتی بر این نیست که سیاست‌‌گذاری‌ها برای تسهیل رشد سریع در سازمان‌ها مؤثر یا حتی امکان پذیر خواهند بود. مسلما به همین میزان و به طور گسترده این موضوع پذیرفته شده است که “برگزیدن برندگان” دشوار است – و احتمالا دولت‌ها برای انجام انتخاب‌هایی از این دست به میزان کافی مجهز نمی‌باشند (استوری ۱۹۹۴، کواد و همکاران ۲۰۱۴). این تضاد میان دلایل ارائه شده برای سیاست‌گذاری پدیده – محور و بدگمانی‌ها درباره‌ی توانایی دولت‌ها برای اجرای کارآمد چنین سیاست‌هایی، دوباره سبب برجسته ساختن نیاز به مدارکی ناب پیرامون تأثیر سیاست‌گذاری در عرصه‌ی کارآفرینی مترقی می‌گردد.

اگرچه نیاز به مدرک کاملا مشهود است اما ارزیابی تأثیرگذاری سیاست‌های ابتکاری و مترقی، کاری‌ بسیار چالش برانگیز است. شرکت در چنین ابتکار عمل‌هایی به انتخاب دوگانه مربوط می‌شود: تنها برخی از فعالیت‌های اقتصادی جدید به طور خودجوش برای چنین ابتکارعمل‌هایی اعلام درخواست می‌کنند و همه‌ی داوطلبان نیز واجد شرایط محسوب شناخته نمی‌شوند. البته از میان این‌ها نیز برخی حذف خواهند شد چرا که همه‌ی داوطلبان واجد شرایط نیز نمی‌توانند این برنامه‌ را تکمیل کنند. ممکن است به وقوع پیوستن تأثیرات رشد به سال‌ها زمان نیاز داشته باشد: این تنها تعداد اندکی از سیاست‌های مترقی هستند که از سابقه‌ای به میزان کافی طولانی برای انجام یک ارزیابی معنادار بر روی این ابتکار عمل برخوردار هستند. آزمایش‌های کنترل شده (استاندارد طلایی از ارزیابی تأثیر) به شکل بازدارنده‌ای گران خواهد بود. در نهایت، همه‌ی سیاست‌گذاری‌های مبتکرانه برای پشتیبانی از ارزیابی تأثیر به شکلی سازمان‌یافته به بررسی عملکرد موضوعات مورد مطالعه‌ی شان نمی‌پردازند. به دلیل چنین چالش‌هایی بیشتر ارزیابی‌های سیاسی برای جلوگیری از جهت‌گیری‌ها در گزینش و نمونه‌برداری خطر در متغیر خروجی با مشکل مواجه می‌شوند. در حقیقت همچنان هیچ مدارک متقنی در خصوص سودمندی و تأثیر سیاست‌گذاری مترقی وجود ندارد.

ما به وسیله‌ی تحلیل تأثیر ایجادی از سوی یک سیاست نوآورانه در زمینه‌ی کارآفرینی مترقی در فنلاد، (یعنی برنامه‌ی NIY ستاد فناوری ملی فنلاند، Tekes) بهکاستی‌های بالا پاسخ خواهیم داد. فنلاند، رهبری پرآوازه در عرصه‌ی سیاست‌گذاری برای کارآفرینی مترقی بوده (ماسون و براون ۲۰۱۳) و همچنین یکی از اندک کشورهایی‌ست که دارای پیشینه‌ای به اندازه‌ی کافی طولانی در ابتکارعمل‌های مترقی‌ست که می‌تواند از طرحدراز مدت مورد نیاز برای ارزیابی بی‌طرفانه‌ی تأثیر پشتیبانی کند. برنامه‌ی NIY که در سال ۲۰۰۸ کار خود را آغاز کرد اولین نوآوری سیاسی در فنلاند است که آشکارا سازمان‌های جدید و توانمند را هدف می‌گیرد. افزون بر زنجیره‌های زمانی طولانی ما دارای داده‌هایی گران‌بها برای کنترل تأثیرات انتخاب هستیم: اگرچه NIY از سال ۲۰۰۸ به راه افتاد است اما ما از سال ۲۰۰۶ دست به گردآوری داده‌ها در جمعیت‌های بنیادین و گروه‌های کنترلی زده‌ایم.

ما از نظریه‌ی نوپدید حمایت مالی دولت (آمزکوا و همکاران ۲۰۱۳: جوردن و کیولنیس ۲۰۱۴؛ شوارتز ۲۰۰۹) بهره برده و استدلال ارائه خواهیم داد که سیاست کارآفرینی مترقی باید بتواند تأثیری مثبت بر رشد سازمان‌های جدید و بالفعل داشته باشد. به دلیل آنکه متن تجربی ما شامل یک مطالعه‌ی موردی از یک مداخله‌ی سیاسی‌ست – که البته به خوبی مستند گشته است – اما با این وجود تحلیل ما همچنان بیشتر اکتشافی بوده و به تولید دلیل و مدرک می‌پردازد تا آنکه تشریحی بوده و در پی آزمودن فرضیه باشد. ما به دنبال این پرسش نیستیم که کدامین ویژگی‌ها سبب ناکارآمدی (یا کارآیی) نوآوری‌های سیاسی در عرصه‌ی کارآفرینی مترقی می‌شوند بلکه در عوض می‌خواهیم بدانیم که با توجه به ناتوانی دولت‌ها در بهبود رشد سازمان‌های جدید،آیا چنین ابتکارعمل‌هایی می‌توانند در وهله‌ی نخست مؤثر باشند یا خیر. ما مدارکی ارائه می‌دهیم که بر اساس آن مداخلات سیاسی گزینشی و فعالانهمی‌توانند رشد سازمان‌های جدید را به بیش از تأثیر انتخابی افزایش دهند. ما شاهد بودیم که تأثیر برنامه‌ی NIY در مقابل بحران مالی جهانی پس از سال ۲۰۰۸ بسیار نیرومند بوده است. این تأثیر همچنین در ارزش شرایط پولی نیز قابل توجه بوده است، چرا که یک یورو از سرمایه‌های همگانی به طور میانگین سبب افزایش مازاد ۱٫۱۱ یوروای در فروش‌ها به بیش از روند رشد تا سال ۲۰۱۳ می‌شود؛ و روند رشد فروش‌های حاکی از آن است که سازمان‌های پشتیبانی شده به خط‌روند بالاتری از رشد حرکت کرده‌اند.

این تحقیق می‌تواند از چند جنبه سودمند باشد. نخست ما چکیده‌ای از ویژگی‌هایی را ارائه می‌کنیم که سبب تمایز سیاست‌های نوآورانه در عرصه‌ی کارآفرینی مترقی از سیاست‌های کارآفرینی کلی می‌شوند. ما امیدواریم که این همگردانی ما بتواند ابزاری مفید برای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری فراهم آورد. دوم آنکه، ما یک زمینه‌ی نظری منسجم برای پژوهش بر روی سیاست کارآفرینی مترقی ارائه داده و کاربردهای نظریه‌ی حمایت مالی دولت را به سمت تسریع و تسهیل رشد گسترش می‌دهیم. سوم آنکه، ما به وسیله‌ی یک ابتکار عمل سیاسی که در عوض “گزینش” برندگان با اعمال مجموعه‌ای از رویدادهای مهم عملکردی به حفظ برندگان می‌پردازد، از استدلال “گزینش برندگان” خواهیم گذشت. در پایان ما به گزارش مدارکی روی خواهیم آورد که سیاست‌گذاری‌های‌ نوآورانه می‌توانند به گونه‌ای کارآمد به افزایش رشد فعالیت‌های اقتصادی جدید بیانجامند.

تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد

تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد