مقاله ترجمه شده : درمان شناختی- رفتاری در ارتباط با بیخوابی اولیه

سال نشر: ۲۰۰۵

تعداد صفحه انگلیسی:  ۲۰

تعداد صفحه ترجمه فارسی:۳۰    صفحه word

دانلود رایگان مقاله انگلیسی 

کد محصول: R65

عنوان فارسی:

مقاله ترجمه شده :  درمان شناختی- رفتاری در ارتباط با بیخوابی اولیه

عنوان انگلیسی:

Cognitive–behavioral therapy for primary insomnia

چکیده فارسی:

بیخوابی اولیه (PI)، حالت شایعی از بیماری های خواب می باشد که عملکرد روزانه را مختل می سازد، کیفیت زندگی را کاهش می دهد و هزینه ها و کاربرد درمانی را برای میلیون ها فرد در سراسر جهان افزایش می دهد. در حالیکه شناخت کمتری از پاتوفیزویولوژی بیخوابی اولیه (PI) وجود دارد، به میزان گسترده ای قابل قبول می باشد که میزبان عوامل شناختی و رفتاری، نقش های مهمی در دائمی ساختن این شرایط ایفا می کند. همچنین، درمان شناختی- رفتاری، چند عاملی CBT)) به صورت درمان انتخابی برای مدیریت شکایت های خواب/بیداری مبتلایان به بیخوابی اولیه (PI) می باشد. این مقاله به برررسی ماهیت و مزیت های نسبی درمان شناختی- رفتاری ((CBT برای درمان بیماران بیخوابی اولیه (PI) می پردازد. بعلاوه، این مقاله به مرور بررسی های حمایت کننده از کارایی و تاثیربخشی بالینی درمان شناختی- رفتاری (CBT)  برای درمان شاکی یان بیخوابی اولیه (PI) می پردازد. مباحث مربوط به اجرای درمان و همچنین فاکتورهایی که واکنش های بیماران را نسبت به درمان شناختی- رفتاری (CBT)  متعادل می سازند و پیش بینی پیامد یا پذیرش درمان نیز مورد بررسی قرار می گیرند. در نهایت، سوال های باقیمانده در مورد کاربرد درمان شناختی- رفتاری (CBT)  در بیخوابی اولیه (PI) مورد بررسی قرار می گیرند و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه می گردد.

کلیدواژه: درمان شناختی – رفتاری، CBT ، بیخوابی اولیه

بیخوابی اولیه (PI) یکی از شرایط شایع و جدی می باشد که تاثیر معکوسی روی عملکرد، وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی های میلیون ها فرد در سراسر جهان دارد. اخیرا، هم ماهیت و هم نقش های مکانیزم های عصبی و فاکتورهای ارثی موجود در این فرم بیماری خواب کمتر درک شده اند. با این حال، از قدیم تشخیص داده شده است که میزبان فاکتورهای فیزیولوژیکی و رفتاری، نقش های مرکزی در دائمی ساختن این شرایط ایفا می کند.

همچنین، بیخوابی اولیه (PI) مخصوصا برای درمان های رفتاری که از این مکانیزم های فیزیولوژیکی و رفتاری استفاده می کند، مناسب می باشد. با در نظر گرفتن این مشاهده، عجیب نمی باشد که انبوهی از بررسی های انجام گرفته برای تست و بهبود درمان های بیخوابی رفتاری با نمونه هایی از بیماران بیخوابی اولیه (PI) صورت گرفته اند.

این مقاله به بررسی ماهیت و اهمیتبیخوابی اولیه (PI)  همانند درمان های رفتاری طراحی شده برای مدیریت آن می پردازد. در بخش اول این مقاله، به بررسی تعریف بیخوابی اولیه (PI) و شیوع بیماری و ابتلای مربوطه می پردازیم. سپس، سبب شناسی بیخوابی اولیه (PI) را مورد بررسی قرار می دهیم و توجیه مفهومی برای استفاده از درمان های رفتاری با بیخوابی اولیه (PI) با در نظر گرفتن این فاکتورهای روانشناسی و رفتاری فرض شده برای تحمل این اختلال ارائه می کنیم.

بعد از مرور اجمالی بر درمان های بیخوابی رفتاری رایج از قدیم، درمان بیخوابی شناختی-رفتاری(درمان شناختی- رفتاری (CBT) ) امروزی را توضیح می دهیم و هم کارایی و هم تاثیربخشی بالینی اش را با بیماران دنیای واقعی مورد توجه قرار می دهیم. بعلاوه، مباحث متعدد مربوط به پیاده سازی درمان مانند میزان درمان بهینه، تاثیربخشی اقتصادی و شیوه های ارسال را مورد بحث و بررسی قرار می دهیم و آن دسته از فاکتورهایی را در نظر می گیریم که پذیرش و پیش بینی واکنش نسبت به درمان شناختی- رفتاری (CBT)  را متعادل می سازند. نتیجه گیری خود را با مطرح ساختن محدودیت های فعلی در مقالات بیخوابی درمان شناختی- رفتاری (CBT)  و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه می کنیم.

1. تعریف و همه گیرشناسی بیخوابی اولیه (PI)

بیخوابی اولیه (PI) یک عبارت تشخیصی ویژه برای طبقه بندی بیماری خواب انجمن روانپزشکی امریکایی در نسخه های اخیر راهنماهای تشخیصی و آماری می باشد. این گروه تشخیصی ابتدا به صورت تشخیص بیخوابی رسمی در سومین نسخه ی راهنمای تشخیصی و آماری انجمن می باشد و از طریق تجدیدهای بعدی این متن حفاظت شده است.

ضوابط تشخیصی بیخوابی اولیه (PI) که در جدول ۱ لیست شده اند، نقش اصلی یا مرکزی اختلال خواب/بیداری استفاده شده در تعریف این شرایط را برجسته می سازد. در واقع، این ضوابط مشخص می سازند که تشخیص بیخوابی اولیه (PI) زمانی در نظر گرفته می شود که بیخوابی تنها در طول دوره ی اختلال بیخوابی اولیه یا روانپزشکی دیگر روی ندهد و نتیجه ی مستقیم اختلال پزشکی کلی یا استفاده/ سواستفاده ی ماده نمی باشد. همچنین، بیخوابی اولیه (PI) احتمالا به بهترین نحو به صورت تشخیص بوجود آمده توسط محرومیت دیگر فرم های اصلی و جانبی اختلال خواب درک شده است. به هر حال، بیخوابی اولیه (PI) می تواند معمولا از مصاحبه ی بالینی تشخیص داده شود، همانطور که آزمایش های آزمایشگاهی گران و زمان بر به ندرت برای تشخیص بیخوابی مورد نیاز می باشند.