قیمت: | 36000تومان |
دسته بندی: | روانشناسی |
سال نشر: ۲۰۱۹
تعداد صفحه انگلیسی: ۱۸ صفحه PDF
تعداد صفحه ترجمه فارسی: ۳۹ صفحه WORD
کد محصول: R112
نام ناشر (پایگاه داده): وایلی
عنوان کامل فارسی:
مقاله انگلیسی ترجمه شده ۲۰۱۹ : تفاوت قائل شدن بین امید و خوش بینی با بررسی ارزیابی های خود سنجی و محتوای زبانی
عنوان کامل انگلیسی:
Differentiating hope from optimism by examining self-reported appraisals and linguistic content
چکیده فارسی:
علیرغم این که امید و خوش بینی هر دو نگرشی مثبت در مورد وقایع مطلوب آتی می باشند ، ما فرض کردیم که ارزیابی های آنها متفاوت است. به طور خاص ، ما فرض کردیم که امید نسبت به خوش بینی با ارزیابی های بیشتری از لحاظ عدم قطعیت ، اهمیت ، کوشش مضاعف ، اخلاق ، غیر مطلوب ها و ترس همراه است. بر اساس نظریه شناسایی فعالیت ، ما همچنین فرض کردیم که امید نسبت به خوش بینی استفاده از زبان ملموس تر را ترغیب می کند. در سه آزمون ، پاسخ دهندگان در مورد وقایع احتمالی آتی که احساس امید یا خوش بینی را ایجاد می کند، پاسخ دادند. ما ارزیابی ها را از طریق خود سنجی پاسخ دهندگان و کدگذاری وقایع برای زبان مربوط به ارزیابی بررسی کردیم. متاآنالیز داخلی سه آزمون نشان داد که ، امید در مقایسه با خوش بینی ، بیشتر درگیر عدم اطمینان ، اهمیت ، کوشش مضاعف (فقط خود سنجی ها) ، غیر مطلوب ها ، ترس و زبان ملموس بود ، اما از لحاظ اخلاق تفاوتی وجود نداشت. این داده ها حاکی از آن است که اگر چه وقتی آینده ی دور مبهم تر و ناخوشایند تر به نظر برسد، امید به وجود می آید ، با این حال امید ممکن است با نشان دادن اهمیت ، تلاش و ترویج تفکر عینی به افراد در رسیدن به اهداف خود کمک کند.
کلمات کلیدی: امید؛ خوش بینی؛ هیجان؛ ارزیابی؛ زبان ملموس(عینی)
Abstract
Even though hope and optimism are both positive states about desired future events, we hypothesized that their appraisals differ. Specifically, we hypothesized that hope would be associated with greater appraisals of uncertainty, importance, effortful action, morality, unpleasantness, and fear than optimism. Based on action identification theory, we also hypothesized that hope would encourage using more concrete language than optimism. In three experiments, respondents wrote about possible future events that instilled feelings of either hope or optimism. We assessed appraisals via respondents’ self-reports and by coding events for appraisal-relevant language. An internal meta-analysis of three experiments revealed that, compared to optimism, hope involved more uncertainty, importance, effortful action (self-reports only), unpleasantness, fear, and concrete language, but not more morality. These data suggest that even though hope arises when the distal future seems more uncertain and unpleasant, hope might help people obtain their goals by signaling importance, effort, and promoting concrete thinking.
Keywords: Hope; optimism; emotion; appraisal; concrete language
تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد
تمامی حقوق مادی و معنوی ترجمه ها برای پارس ترجمه محفوظ می باشد