مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده اندازه گیری عملکرد شرکت با استفاده از نسبت های مالی

سال نشر: ۲۰۱۳

تعداد صفحه انگلیسی:۱۴

تعداد صفحه ترجمه فارسی:۴۰ صفحه word

(دانلود رایگان مقاله انگلیسی)

کد محصول:M482

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی مدیریت ترجمه شده اندازه گیری عملکرد شرکت با استفاده از نسبت های مالی: یک رویکرد درخت تصمیم

عنوان انگلیسی:

Measuring firm performance using financial ratios: A decision tree approach

چکیده فارسی:

تعیین عملکرد شرکت با استفاده از یک مجموعه از نسبتها یا اندازه گیری های مالی، یکی از مسائل چالش برانگیز و جذاب برای خیلی از محققین و متخصصان شده است. شناسایی عواملی (یعنی اندازه گیری های مالی یا نسبت های مالی) که می توانند عملکرد شرکت را به درستی پیش بینی کنند از علائق اصلی هر تصمیم گیرنده ای است. در این مطالعه، ما یک روش تحلیل ۲ مرحله ای را مورد استفاده قرار دادیم: نخست، با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) ابعاد ضمنی (و معتبر) نسبتهای مالی را شناسایی کردیم، در ادامه با استفاده از روش های مدلسازی پیش بینی کننده جهت کشف روابط بالقوه بین عملکرد شرکت و نسبت های مالی اقدام کردیم. ۴ الگوریتم عمومی درخت تصمیم (CHAID, C5.0, QUEST, C&RT) برای بررسی اثر نسبت مالی روی عملکرد شرکت مورد استفاده قرار گرفتند. بعد از توسعه مدلهای پیش بینی، تحلیل حساسیت مبتنی بر اطلاعات ترکیبی برای اندازه گیری اهمیت نسبی متغیرهای وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد که الگوریتم های درخت تصمیم CHAID و C5.0 بهترین دقت را در پیش بینی داشتند. نتیجه تحلیل حساسیت روشن کرد که سودهای قبل از نسبت مالیات بر دارایی و حاشیه سود خالص دو مورد از مهمترین متغیرها هستند.

واژگان کلیدی: عملکرد شرکت، نسبت های مالی، تحلیل عاملی اکتشافی، درخت های تصمیم، تحلیل حساسیت

۱٫مقدمه

ارزیابی عملکرد شرکت با استفاده از نسبت های مالی یک ابزار سنتی ولی هنوز قوی برای تصمیم گیرندگان است، که شامل تحلیلگران کسب و کار، اعتباردهندگان، سرمایه گذاران و مدیران مالی است. بجای بکارگرفتن مقادیر کلی مشاهده شده در اظهارات مالی، این تحلیل با استفاده از تعدادی از نسبت های مالی انجام شده بود تا نتایج معنی داری را بدست بیاورد. تحلیل نسبت می تواند به سهامداران کمک کند تا سلامت مالی یک شرکت را تحلیل کنند. با استفاده از این نسبت های مالی، مقایسه ها می تواند در شرکتهای موجود در صنعت، بین صنایع، یا در یک شرکت به تنهایی بخوبی رخ دهد. چنین ابزاری می تواند برای مقایسه عملکرد نسبی شرکتها در اندازه های مختلف نیز استفاده شود.

کتابهای مرجع حسابداری و مالی عموما نسبت های مالی را در طبقه بندی هایی شامل نقدینگی ، سوددهی ، قدرت پرداخت تعهدات بلندمدت ، و بهره برداری از دارایی  یا نسبت گردش مالی  قرار می دهند.  نسبت های نقدینگی، توانایی یک شرکت را در پرداخت بدهی کوتاه مدت می سنجند، درحالیکه قدرت پرداخت تعهدات بلندمدت، می سنجد که یک سرمایه گذاری در شرکت چقدر برای اعتباردهندگان، ریسک دارد. نسبت های سوددهی، توانایی ایجاد سود از یک شرکت را بر مبنای فروش، دارائی های خالص ، و سرمایه ها آزمون می کند. بهره برداری از دارایی ها یا گردش مالی، این موضوع را که چگونه شرکت از طریق بهره برداری از دارایی ها، جمع آوری مطالبات، و فروش موجودی هایش، ایجاد درآمد می کند، را اندازه گیری می کند.

بعنوان بخشی از یک تحقیق تجربی، ماتسوماتو، شیواسوامی، و هوبان (۱۹۹۵) یک بررسی از تحلیل گران امنیتی برای تعیین احساس آنها راجع به نسبت های مالی انجام دادند. آنها کشف کردند که نرخ های رشد بعنوان مهمترین مورد ملاحظه قرار گرفته بودند، سپس ارزیابی، و سپس هم نرخ های سودآوری مد نظر قرار گرفته بود. تحلیل گران سودهای هر سهم و نسبت های اهرمی را کمی پایینتر از ۳ به بالا، رتبه بندی کردند. همچنین دریافتند که رتبه بندی گروه های نسبت های مالی کاملا برای خرده فروشان و تولیدکنندگان، متفاوت از هم است.

سابق بر این، روش های متفاوتی به منظور ارزیابی عملکرد مالی شرکتها در ارتباط با نسبت های مالی اجرا شده بود. اگرچه مطالعات اولیه نخست از تکنیک های آماری سنتی استفاده می کردند (مثلا تحلیل عاملی، ANOVA، رگرسیون خطی و…)، بیشتر مطالعات اخیر از رویکرد های تصمیم گیری پیشرفته استفاده می کنند. یکی از معمولترین رویکردها عبارت از تحلیل درخت تصمیم است، که اغلب ترجیح داده می شود چون ساده است، شفاف است، توصیفی است و قدرت پیش بینی دارد. در این مطالعه، با استفاده از تحلیل درخت تصمیم برای نسبت های مالی متعدد، ما عملکرد مالی شرکتهای ترکیه ای لیست شده در بورس سهام استانبول را ارزیابی کرده ایم.

مابقی این مقاله بصورت زیر است: بخش بعدی (بخش ۲) به مروز ادبیات می پردازد؛ بخش ۳ روش توسعه داده شده و پیگیری شده در این مطالعه را نشان می هد، و یافته های  آن را مستند می کند. بخش ۴ خلاصه کرده، و نتیجه مقاله را مشخص می کند.

2. مرور ادبیات

استفاده از نسبت های مالی برای ارزیابی عملکرد شرکت، چیز جدیدی نیست. یک تحقیق ساده در ادبیات می تواند هزاران مورد انتشار یافته در این زمینه را نشان دهد. مطالعات ضمنی اغلب خودشان را از بقیه بوسیله توسعه و استفاده از متغیرهای وابسته (نسبت های مالی) و یا بکار گیری تکنیک های تحلیلی مبتنی بر یادگیری ماشین یا تکنیک های آماری مختلف از دیگران متمایز می کنند. برای نمونه، هوریگان (۱۹۹۶) ادعا کرد که توسعه نرخ های مالی باید یک محصول جداگانه از تکامل رویه های حسابداری و فعالیتها در ایالات متحده باشد؛ اظهارات بعدی هم بود که اصل نسبت های مالی و استفاده مقدماتی از آنها به اواخر قرن ۱۹ برمی گردد. نسبت های مالی، که با استفاده از متغیرهایی که عمدتا در اظهارات مالی یافت می شوند، محاسبه میگردند؛ می توانند مزایای زیر را به بار بیاورند (روس، وسترفیلد، و جوردن، ۲۰۰۳):

• اندازه گیری عملکرد مدیران در راستای پاداش ها؛
• اندازه گیری عملکرد بخش ها در شرکتهای چندسطحی؛
• برنامه ریزی آینده بوسیله مهیا کردن اطلاعات تاریخی برای سرمایه گذاران موجود یا بالقوه؛
• مهیا کردن اطلاعات برای اعتباردهندگان و عرضه کنندگان؛
• ارزیابی موضعیت های رقابتی رقیبان؛
• ارزیابی عملکرد مالی مالکیت ها.

جدای از مزیت های گفته شده در بالا، نسبت های مالی به هدف پیش بینی عملکرد آتی هم بکار می روند. برای نمونه، بعنوان ورودی هایی برای مطالعات تجربی بکار می روند یا برای توسعه مدلهایی جهت پیش بینی ضررهای مالی یا خسارات مالی بکار می روند (آلتمن، ۱۹۶۸؛ بیور، ۱۹۶۶). در حقیقت، طیف عظیمی از مطالعات اخیر روی تحلیل پیش بینی بالقوه ورشکستگی بعنوان وسیله ای جهت شناسایی ویژگی های (برحسب نسبت های مالی) شرکتها با عملکرد خوب یا بد و ارزشهای بالقوه آنها (کومار و ریوی، ۲۰۰۷) تمرکز کرده اند. هزاران مطالعه در زمینه پیش بینی ورشکستگی انجام شده که از مطالعات دیگر متمایزند و این تمایز تا اندازه ای بواسطه مجموعه واحدی از ویژگی های مالی یا بکارگیری مجموعه متفاوتی از مدلهای پیش بینی است (آماری یا بر مبنای یادگیری ماشین) (آلفارو، گارسیا، و الیزوندو، ۲۰۰۸؛ هالساپل و وو، ۲۰۱۱؛ لی، هان، و کووون، ۱۹۹۶؛ مارتین- اولیور و سالاس- فوماس، ۲۰۱۲؛ اولسون، دلن، و منگ، ۲۰۱۲؛ ویلسون و شاردا، ۱۹۹۴). علیرغم اینکه خیلی از این مطالعات در پیش بینی خروجی های ورشکستگی، موفق عمل کرده اند، اغلب در شناسایی و توضیح ویژگی هایی که می تواند بعنوان تعیین کننده عملکرد شرکت باشد، موفق نیستند.

هیچ توافق سراسری که با توجه به نوع، روش های محاسبه و تعداد نسبت های مالی استفاده شده در مطالعات اولیه، مواردی را لیست کرده باشد وجود ندارد. برای نمونه، گومبولا و کتز (۱۹۸۳) از ۵۸ نسبت مالی برای شناسایی الگوهای نسبت مالی در سازمانهای خرده فروشی و تولیدی استفاده کردند، در حالیکه وو (۲۰۰۶) از ۵۹ نسبت استفاده کرد، سینسا، مولینرو، و لاراز (۲۰۰۵) از ۱۶ نسبت استفاده کردند، اویار و اوکوموس (۲۰۱۰) از ۱۵ نسبت استفاده کردند، و کاراسکا و سیگدم (۲۰۱۲) از ۲۴ نسبت استفاده کردند. با اینحال، بیشتر کتاب های مرجع و مطالعات پژوهشی منتشر شده در مجلات مشهور، عددی بین ۲۰ تا ۳۰ را که بیشتر برای نسبت های مالی استفاده می شود بکار بردند، که اغلب برای ارزیابی عملکرد یک شرکت، کافی است.