مقاله انگلیسی حسابداری ترجمه شده : در خصوص پیامدهای ارزش منصفانه مبتنی بر حسابداری ادغام

سال نشر: ۲۰۱۵

تعداد صفحه انگلیسی:  ۶

تعداد صفحه ترجمه فارسی:  ۹  صفحه word

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

کد محصول: H224

عنوان فارسی:

مقاله انگلیسی حسابداری ترجمه شده :  در خصوص  پیامدهای ارزش منصفانه مبتنی بر حسابداری ادغام

عنوان انگلیسی:

On the Implications of Fair Value Based Merger Accounting

چکیده فارسی:

حسابداری ترکیب واحدهای تجاری به طور رسمی برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ و به هنگام اعلام آرای شماره ۱۶ (ترکیب واحدهای تجاری) و شماره ۱۷ (دارایی های نامشهود) توسط هیئت اصول حسابداری در مجموعه قوانین آمریکا پدید آمد. پس از آن، هیئت استانداردهای حسابداریِ مالی آمریکا  استانداردهای R)141SFA) و ۱۶۰ SFAS را اعلام کرد. این مقاله تلاش می‌کند تا حسابداری ادغام را در بافتار استانداردهای مذکور و مفاد مرتبط تحلیل کند چرا که این مفاد و استانداردها بر نقش ارزش منصفانه حسابداری و سنجش‌ها تاکید می‌کنند. علاوه بر این، به منظور توضیح مخالفت نسبی مجموعه های حسابداری با روش اتحاد منافع، ارزیابی دقیقی از روش های اتحاد منافع و روش خرید در حسابداری ادغام ارائه می شود. همچنین استانداردهای SFAS، IFRS و استانداردهای هندی در مورد ترکیب واحدهای تجاری که الزامات استفاده از روش تصاحب را اعلام می کنند به دقت بررسی می شوند.

کلیدواژه­ها: گزارشگیری ملی، ارزیابی ارزش منصفانه، ترکیب واحدهای تجاری: روش­های اتحاد منافع و خرید در حسابداری ادغام، روش تصاحب: (R) 141 SFAS؛ ۱۶۰ SFAS؛ ۳ IFRS.

1. مقدمه

گام­های اولیه جهت تدوین یک چارچوب رسمی حسابداری برای ترکیب واحدهای تجاری در سال ۱۹۷۰ و توسط هیت اصول حسابداری (APB) در آمریکا به هنگام اعلام رای شماره ۱۶ (ترکیب واحدهای تجاری) برداشته شد. این استانداد دو روش مختلف برای حسابداری ترکیب واحدهای تجاری پیش روی ما می­گذارد: (۱) روش اتحاد منافع و (۲) روش خرید (اندروز، ۲۰۰۹). اتحاد منافع به منظور ادغام­های با سطح مشابه استفاده می­شود. در این نوع ادغام­ها، حقوق قانونی رای­گیری از یک شخص به شخص دیگر منتقل می­شود. دارایی­ها و دیون انتقال­دهنده به ترازنامه­ی شخص تحویل­گیرنده اضافه می­شوند. در این روش، برای گزارشگیری از ارزش­های تاریخی استفاده می­شود و این مسئله منجر به استهلاک بالاتر دارایی­های مشهود و نامشهود و سود خالص کمتر می­شود. پیامد دیگر این رویکرد این است که چون هیچ­گونه معامله­ی واقعی در عمل رخ نمی­دهد، امکان تشخیص سرقفلی وجود ندارد. علاوه بر این، از آنجا که سود خالص هر دو شرکت با استفاده از اصل ساده­ی جمع به هم اضافه می­شوند، بهبود آنی در وضعیت سود به وجود می­آید. به دلیل تمام این عوامل، روش «اتحاد منافع» روش انتخابیِ کارآفرینان برای گزارشگیری از ترکیب واحدهای تجاری است. با وجود این، عیب اساسی «اتحاد منافع» این است که افزایش­های تحقق نیافته در سودآوری در صورت­های مالی گزارش­شده نشان داده می­شود.

همانطور که پیش از این ذکر شد، ۱۶ APB دو روش مختلف برای گزارشگیریِ ترکیب واحدهای تجاری پیشنهاد می­کند. این مسئله منجر به عدم­سازگاری در گزارشگیری ادغام می­شود. علاوه بر این عدم سازگاری، FASB مشاهده کرد که در اکثر ادغام­ها/یا سایر حالات ترکیب واحدهای تجاری، دارایی­های نامشهود (یعنی سرقفلی) بالاترین ارزش­گذاری اقتصادی را در صورت­های مالی تلفیقی گزارش کرده­اند. به منظور حل این مسائل، در سال ۱۹۸۴، FASB کمیته بررسی مسائل نوظهور (EITF) را تشکیل داد. پس از ارائه­ی توصیه­هایی از سوی EITF، FASB استاندارد ۱۴۱ SFAS را اعلام نمود که برخی تغییرات نوآورانه در حسابداری ادغام در آن معرفی شدند که می­توان به عنوان نمونه به ممنوعیت روش «اتحاد منافع» برای گزارشگیری اشاره کرد. پس از آن، استاندارد ۱۴۲ SFAS آزمون کاهش ارزش سرقفلی را برای برخی دارایی­های نامشهود خاص مانند سرقفلی معرفی کرد. همچنین این استاندارد استهلاک خودکار دارایی­های نامشهود با عمر نامحدود را محدود و به جای آن آزمون سالانه کاهش ارزش سرقفلی را الزامی کرد. تمام این تغییرات تا حدودی سبب افزایش شفافیت و قابلیت مقایسه­ی صورت­های مالی گزارش­شده شدند ولی برخی مسائل باقی­مانده بودند که باید حل می­شدند.

با وجود این، بر مبنای بازخورد ارائه شده از طرف بخش­های مختلف موردنظر پس از اجرای این استانداردها، در سال ۲۰۰۸ هیئت FASB استاندارد ۱۴۱ SFAS را بازنگری و استاندارد R141 SFASرا اعلام نمود که بعدا به منظور کمک به تدوین قانون در ۸۰۵ ASC لحاظ شد. همچنین FASB استاندارد ۱۶۰ SFAS (منفعت غیرکنترل کننده در صورت­های مالی تلفیقی) را تصویب کرد که معرف فلسفه ارزش منصفانه در حسابداریِ ترکیب واحدهای تجاری بود. بنا به نظر گیل و روشان (۲۰۰۷)، طی سال­های اخیر، هیئت FASB تمایل زیادی به حرکت از سمت رویکرد قانون محور (مانند GAAP) به سمت رویکردهای اصل محور (مانند IFRS) نشان داده است.